آفتابا چه خبر این‌همه راه آمده‌ای
که به این خاک غریبی برسی
ارغوانم را دیدی سر راه
مثل من پیر شده‌ست
چه به او گفتی او با تو چه گفت
نه چرا میپرسم ارغوان خاموش است
دو واره آسمان دیل پور ابو
دوباره دل آسمان پر شد
سیه ابرانه جیر مهتاب کورابو
مهتاب پشت ابرهای سیاه کور شد
ستاره دانه دانه آی رو بیگیفته
ستاره ها دانه به دانه از من روی گرفتند
عجب ایمشب بساط غم جور ابو
امشب بساط غم چه عجیب جور شده است
دیرگاهی ست که او خاموش است
آشنایان زبانش رفته اند
ارغوان ویران است هر دومان ویرانیم