چه گذشت بر دلم آن شب که دیدم غریبم به دو چشمان یار یار یار

میکشاند دل ما را به این سو به آن سو شده ام ماهی قلاب یار یار یار

رفتم آشفته و حیران همان دم خزان زد به گلستان یار یار یار

گل لبخند تو هر لحظه که پژمرد دلم شکست

باد اگر عطر تو را سوی کسی برد دلم شکست

اگر افتاده خزان در دل باغم غمت مباد

اگر عشق تو نیامد به سراغم غمت مباد

مرا به آسانی برده‌ای ز یاد

دلتنگ توام از تو چه پنهان بیمارم و دور از تو به درمان

نرسد درد من ای تو که جانی به تن بر دلم آتش نزن

نروی از سرم تا نفس آخرم ای غم پنهان من

هم پناهی هم گناهی بی تو زندان شده عالم پریشان شده حالم

نرسیدی چرا درد خود را به که گویم

تو را در که بجویم تو کجایی کجا

تا کی غمخورم دارم یا نه کی میرسم ایا به یارم یا نه

دیگه نمونده هیچ حسی برام خدا میدونه میبارم یا نه

من واسه همگی خوب بودم ولی هروقت نیاز داشتم بود یه دلیل

تا تنهام بزارن همگی برن برو پس توهم سراغمو نگیر

من دیگه یاد گرفتم با طعنه ها این حال کردمو

قلبمو درآوردم یه گوشه ایی چال کردمو

از خودت یاد گرفتم عاشق خودم باشم

من دیگه به جای تو رویامو دنبال کردمو

من میخوام میخندم چون لجبازو یه دندم

من میخوام برقصم تا دهنه همه رو ببندم

دنیا دستو بده به دستم برقصیم

چشامونو ببندیم برقصیم نترسیم

نسل ما نسل طوفانیه بیدی نباشیم که از این بادا بلرزیم

دیدی چطور دنیامو بی تو الکلیلی کردم

دیگه قربونمم بری من دیگه برنمی گردم

اگه باز کردی هوامو

شب به آسمون نگاه کن

اسممو آروم صدا کن

من فکر توام همیشه

جات با هیچی پر نمیشه

اسمتو نوشتم هر بار

رو بخار سرد شیشه

توی تنهاییم

ماه شبامی

مثل مرحم رو

همه دردامی

توی خوابم باز

میای همرامی

مثل ماه روی

تن دریایی

شونه کنم موتو برات

خودم تنها شدم اگه باهات

نگام کنن بازم چشات

وقتی که میمیرم برات

تو همه کس منی

بگو دلواپس منی

توی تنهاییم

ماه شبامی

مثل مرحم رو

همه دردامی

توی خوابم باز

میای همرامی

مثل ماه روی

تن دریایی

پای قولی که داده وایساده

پرت مونده تنم از آغوشت

مثل یه دشت دورافتاده

بی تو یه گله فکر توی سرم

با یه آهنگ ساده رم‌ میکنه

من چه جوری باید نفس بکشم

وقتی دوریت داره خفم میکنه

گفته بودم برام‌ مث نفسی

که دلم بی تو خونه‌ی درده

تو که رفتی و برنگشتی مدام

نفسم میره برنمی‌گرده

مردنم با تو خوبه واسه‌ی منکه

قبل تو زندگی نمی‌کردم

دیگه این خونه خونه نیست برام

من به قبل از تو برنمی‌گردم

وقتی که بینمون به جز دیوار

هیچ چیزی برای دیدن نیست

وقتی غیراز به هم نرسیدن…

هیچ راهی واسه رسیدن نیست

من چجوری باید نفس بکشم

وقتی دوریت داره خفه‌م میکنه

وقتی یه گله اسب توی سرم…

با یه اهنگ ساده رم میکنه

گفته بودم برام‌ مث نفسی

که دلم بی تو خونه درده

تو که رفتی و برنگشتی مدام

نفسم می‌ره برنمی‌گرده

مثل یه گل بودی ولی چه زود پژمرده شدی

عشق زیاد از حد من اندازه ی قلبت نبود

قد یه دریا به تو عشق دادم ولی حقت نبود

من با دوتا دست خودم میدادمت از دست تورو

انقدر سمتت اومدم میخواستمت از بس تورو

انقدر بزرگ کردمت خودم تورو واسه خودم

بچه شدم غرق شدم خودم تو احساس خودم

قلبمو پس به من بده بذار فراموشت کنم

آتیش تو تنده تو قلبم بذار خاموشت کنم

قلبمو پس به من بده بذار مجبور شم ازت

فاصله بگیرم به زورم که شده رور شم ازت

قلبمو پس به من بده …

بذار برم بشم یکی مثل خودت بد با همه

این اولین باره که میخوام مثل تو بد باشمه

بذار یادم بره هرچی که ازت خاطرمه

این آخرین باره که قلبمو به یکی دادمه

این بار فرشته

حلم کن توی تاریکی که

خورشید شم به عشقت

همین قلبی که تو اتیشه

واسه تو بهشته

با تو فانتزیه شب بیداری و

واسه داشتنت چیدم دقیق سناریو

هر جا حس کردی اوردی ببین

برو جلو تو منو داری و

پیش تو گردنم از مو باریک تره

یادگاریت تو دستمه که یادم نره

تو ثابت کردی حتی میشه درخشید

روزایی ابری که تاریک تره]

رؤیای تاریک

توی قلب من

صدا می‌زنه

می‌کشه منو

رؤیای تاریک

تنها پناهم

دستش سرده

اما خونمه

رؤیای تاریک

توی قلب من

صدا می‌زنه

می‌کشه منو

رؤیای تاریک

تنها پناهم

دستش سرده

اما خونمه

تنها یه کم از این رو دیدم

یه سکوت که پُر از فریاده

توی شب‌های بی‌پایان

مث نم نم بارونی لب دریا

وقتی دستاتو میگیرم

مث حس پریدنه روی ابرا

مث گلدون توی طاقچه

یه فرشته ی تک و تنها

چه زیبا

تو نگات التهاب کارونه

واسه چشمات مردن آسونه

پشت پلکات غروب تهرونه

لب دریا دوباره بارونه

تو میرقصی موهات پریشونه

منو دیوونه کردی دیوونه

بوی آتیشی توی سرما

مث نم نم بارونی لب دریا

وقتی دستاتو میگیرم

مث حس پریدنه روی ابرا

مث گلدون توی طاقچه

یه فرشته ی تک و تنها

چه زیبا

چشمات

نمیره هیچ وق(ت) از یادم

بیا برس بازم به دادم

تا نیوفتادم

(بی تو مث یه برگ تو بادم

بیا برس بازم به دادم

نمیری یادم )

انگار

یه دنیا فاصله اس تا تو

نذار بگیره هرکی دستاتو

بگیره دنیاتو (من خوب میشم با تو)یا ( آرومم با تو)

بوی آتیشی توی سرما

مث نم نم بارونی لب دریا

وقتی دستاتو میگیرم

مث حس پریدنه روی ابرا

مث گلدون توی طاقچه

یه فرشته ی تک و تنها

چه زیبا

تورو دوست دارم ، منه دیوونه

چه شبایی آروم آروم

منو این چتر و این بارون

منتظر موندیم که تو برگردی

منو اشک دونه دونه

منو این قلب ویرونه

منتظر موندیم که تو برگردی

یادت باشه دیوونه کی زد شونه

رو موهای پریشونت

یادت باشه دیوونه بیای خونه

بگی قلبت پشیمونه

اگه واست گل بیارم رو غرورم پا بذارم

برمیگردی یا نه

اگه تو غم جا بمونم قول بدم تنها بمونم

برمیگردی یا نه

یادت باشه …