آسون بگیره

یه کاری کن دوباره توی خونه

بارون بگیره

اگه تو ‌اونو به صب برسونی

شب بی‌نظیره

برس به داد ِ قلبی که اسیره

کی گفته دیره؟

چشم‌هات دریاچه‌ی قو

نفسات مثل آتیشه

خندهای تو شبیه

یه آهنگ اسپانیشه

شب به شب تو خواب و‌ رویا

به تماشای تو میرم

توی اقیانوس قلبت

یه نهنگ گوشه‌گیرم

جونم

وصله به جونتو

جونت

وصله به جونم

با من

زنده می‌مونی و

با تو زنده می‌مونم

مثل بارونی

تو زمستونی

توو پریشونی

درد و درمونی

یا دوسم داری

یا خودآزاری

اخر راهم

اول کاری

یخ تنهاییمو اب کن

مث تابستونه‌ خنده‌ت

کاشکی اسمونو امشب

برسونی به پرنده‌ت

زندگیم وقتی نباشی

یه اتاق سوت و کوره

هر چی دارم و ندارم

تو نگاهت گم و گوره

چه ساده بی تو زیستم اسیر بی وفاییم

آخ تو میروی و بعد تو فقط سکوت میکنم

همیشه تو برنده ای منم سقوط میکنم

مرا به جرم عاشقی فقط شکنجه میکنی

تو هیچوقت نمیبری مرا برنده میکنی

من از تبار ماندنم تو عاشق سفر بودی

شبیه هر مسافری همیشه در گذر بودی

میخوام ببخشم خودمو واسه تحمل زیاد واسه چیزایی که اداشم به غرورم نمیاد

میخوام ببخشم خودمو برای هرچی نشدم برای هرچی که یه عمر گردن گرفتم تو خودم

میخوام واسه هر چی شدم بالا بگیرم سرمو میخوام ببخشم یه دفعه نسل پدر مادرمو

میخوام هرچی که ندارمو ببخشم به خودم من از این همه نبخشیده شدن خسته شدم

من دلم میخواد یکم دوباره بچگی کنم شاید اینجوری بشه یه ذره زندگی کنم

میخوام برم یه جایی که تا حد مرگ بازی کنم واسه رفیقای قدیمم یه جوری طنازی کنم

که تازه بشناسن منو منو که معروفم به غم یه جوری که تو این جنون یکم بخندیم دورهم

میخوام ببخشم خودمو واسه هر انتخاب بد برای درسایی که خوندمو به کارم نیومد

میخوام ببخشم خودمو واسه یه دنیا خستگیم برای هر کی نباید راه میدادم تو زندگیم

آسمونو یاد من نیار از زمین به آسمون ببار …

منم که بغض تلخ کوچه های تهرانم

شبیه خاطراتمان شبیه بارانم

بیا که آه دوریت گرفته دامانم

بی تو هرشب این دیوانگی را گریه کردم

ای کاش گفته بودم بعد تو تعبیر دردم

ای عشق راه دورم از تو را باور نکردم

جانا جز تو در قلبم کسی فرمانروا نیست

این بغض بر من دیوانه ی رویت روا نیست

بازآ در نگاه خیس من جز تو حسی آشنا نیست

بگو از غصه بگو

بگو از شاپرکا بگو

از خنده ی صبح قصه بادبادکا

برسون دست منو به بلندای درخت

به بنفشه ها بگو

عطرشو دارم هوس

به پرنده ها بگو

میخوام از اینجا برم

تن من گیر کرده اینجا

ولی من اونجاست دلم

دلم تنگه برا شهرم

برا خونه واسه روز و شب و کوچه خیابونش

واسه برفا و بارونش

میدونستی حالم خرابه اما باز لج کردی رفتی

من دلمو دست تو دادم اما تو لهش کردی رفتی

شد همه چی واسم جهنم کجارو بهشت کردی رفتی

عطر تو مونده رو پیرهن من میزنه غم در خونه ی منو

یه روزی باز توام تنگ میشه دلت میگیری باز بهونه ی منو

تنهایی بی تو بسه یکی شده بی تو خسته

بیا ببین حالم خرابه همه اینا ناز شستت

گذشته آب از سر من تو چی میخوای از دل من

خیلی چیزا تقصیر تو بعضی چیزا تقصیر من

گذشته آب از سر من دیدی چی اومد سر من

هرچی دلم از تو پره خالیه دور و بر من

من قبول کردم ندارمت دیگه پیش خودم

میدونم سخته ولی باید فراموشت کنم

ولی یه روز اگه تورو ببینم چی صدام کنی بمیرم چی

نزدیک بشی و دستاتو بگیرم چی

تو نفهمیدی چرا گذاشتم از این جا بری

چون که تو چشمای تو من دیگه عشقی ندیدم

هنوزم خاطره هات پاتوق شب های منه

تو خیالمم به جات نیومد هیشکی عزیزم

تو نفهمیدی چرا نیومدم سمت تو باز

چون هزار بار توی فکرم تورو تمومت کردم

ولی هرشب به خودم بعد تو لعنت کردم

چرا گفتی میرم و منم قبولت کردم