گه به گلستان ها گه به کوه و صحرا

تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید

محرم راز تو کو

خار رهی به تمنا دامن من بگرفته

کان گل ناز تو کو

راز عشق مرا گل در گوش صبا گفت و غمم بفزود

آنگه در همه جا راز درد من و قصه ی عشق تو بود

چون به حسن آسمانی از مهی برتر

شعله ی عشق من از گردون برآرد سر

در گلستان هم ز تنهایی روم من اگر

تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید

محرم راز تو کو

خار رهی به تمنا دامن من بگرفته

کان گل ناز تو کو