وای که می‌لرزد دلم ، سمت من که می آیی

قفل چشمانم ، ای پری پریشانم

در شلوغی گم نشو ای نشسته در جانم

مهربان من ، جان من فکر من باش

بی بهانه در گیسویت گم میشدم کاش

چه میشد با دل من راه بیایی

بلند بالای من کوتاه بیایی

به سمتم مست و بی پروا بیایی

نشستم تا بیایی تا بیایی دلربا ای یار

مهربان من ، جان من فکر من باش

بی بهانه در گیسویت گم میشدم کاش

بی خیال مهمانی ام تا خودت برقصانیم

با خیالت قانع ام بس که دیوانه ام

از شیرینی توست ، شور مستانه ام

از دنیا دل بکن امشب با من

مهربان من ، جان من فکر من باش

بی بهانه در گیسویت گم میشدم کاش