پَر زده به گذشته

رفته یه پاییزِ دور

مونده و بَرنگشته

رفته به اون روزا که

هنوز خوشم به یادش

خدا به جز من و تو

به هیچکسی ندادش

عاشق خورشید بودیم

وقتی رو به غروب بود

قرارِ عصرِ پاییز

یه دنیا حالِ خوب بود

عاشق خورشید بودیم

وقتی رو به غروب بود

قرارِ عصرِ پاییز

یه دنیا حالِ خوب بود

یه وقتا خیلی سخته

خاطره بازی کردن

چِشام هنوزم اونجا

دنبال تو میگردن

من از قرارِ آخر

ازون نیمکتِ چوبی

بارونِ بَرگای سُرخ

که یادمه به خوبی

همش یه نقاشیِ

قشنگی تووی سَرَم

میکِشَمو براشَم

یه قابِ خوب میخَرَم

عاشق خورشید بودیم

وقتی رو به غروب بود

قرارِ عصرِ پاییز

یه دنیا حالِ خوب بود

عاشق خورشید بودیم

وقتی رو به غروب بود

قرارِ عصرِ پاییز

یه دنیا حالِ خوب بود