عاشقِ پروازه ، من

بال و پَرِ خوبى ام به خدا

از صورت ماهش نگو

از قهر كوتاهش نگو

از پاييزِ زرد و نارنجى و سرخ

از رنگِ دل خواهش نگو

از موهاى بازش نگو

از قلب پُر رازش نگو

از آسمونى كه بى رحمانه مياد

به شكلِ پروازش نگو

از راه رفتناش نگم

واى از خنده هاش نگم

از بلايى كه اورده به سرم

با تُنِ صداش نگم

از لجبازياش نگم

واى از بازياش نگم

از خيلى چيزا كه ديوونه م مى كنه

اين دفعه كاش نگم !