هوای رفتن تودلت می جوشه

چشمه نمی شه تن بده به موندن

وقتی بدونه دریا پیش روشه

وقتی که قد کشیدی و شکُفتی

دنیا توچشمای توزیبا میشه

شب تو نگاهِ عاشقونۀ تو

پنجرۀ خورشیدِ فردا میشه

اسیر موجِ اون مسافری که

با جَزرو مَدِّ جاده آشنا نیست

قدم بذار توکوچه باغِ فردا

بدون که شب ،آخرماجرا نیست

تو امتحان زندگی همیشه

هرکی نبازه خودش وبرنده است

اسیرپنجۀ زمین نمی شه

پرنده هر جا که باشه پرنده است

آخه دلت شیشۀ عمرمنه

دلم نمی خواد که پریشون باشی

دلم می خواد همیشه خندون باشی

حیف دو روزِ دنیارو ، به گریه بگذرونی

غم جای موندن تو نیست ، حیف توغم بمونی

خنده رو لبهای تو زیبا میشه

چشام پرازشورتماشا میشه

وقتی میخندی دل من بی غمه

وقتی نمی خندی یه چیزی کمه

وقتی دلت شیشه عمرمنه

دلم نمی خواد که دلت بشکنه

امين خدا، مَهبَط جبرئيل

کليمى که چرخ فلک طوراوست

همه نورها، پرتو نور اوست

کريمُ السّجايا، جَميل الشّيَم

نَبّى البَرايا، شَفيع الاُمَم‏

‏شَفيعٌ مُطاعٌ نَبىُّ کريمٌ

قسيمٌ جسيمٌ بسيمٌ وسيمٌ

ندانم کدامين سخن گويمت؟!

که والاترى زآنچه من گويمت

بلند آسمان پيش قَدرَت خَجِل

تو مخلوق وآدم هنوزآب و گل

بَلَغَ العُلیٰ بِکَمالِهِ

کَشَفَ الدُّجیٰ بِجَمالِهِ

حَسُنَت جَمیعُ خِصالِهِ

صَلُّوا عَلَیهِ وَ آلِهِ