ای امید آخرم

خانه‌ام شد با تو روشن

از نگاهم خوانده‌‌ای

موج موهایت چه کرد

با دل طوفانی من

در دل هر خاطره

از پس هر پنجره

من به دنبال تو گشتم

توی رویا مست تو

دست من در دست تو

از خبابانها گذشتم

تا تو به داد دلم برسی

مثل پرنده‌ی در قفسی

از غم خواندم (می‌خوانم)

پشت سکوت پُر از گِله‌ام

پای دل کم حوصله‌ام

تنها ماندم (تنهایم)

هم نفس شب تار منی

ماه منیّ و قرار منی

می‌دانم

با تو چه آسان می‌گذرم

از غم و حسرت بی‌ثمرم

ای جانم

آغوشت را بر من بگشا

که در تو بمیرم

من چون رودم که با عشق دریا

مگر جان بگیرم

تقدیر منی/رویای منی

با من همنشینی

خورشید شبم/باور کن مرا

عشق آخرینی

تا تو به داد دلم برسی

مثل پرنده‌ی در قفسی

از غم خواندم (می‌خوانم)

پشت سکوت پُر از گِله‌ام

پای دل کم حوصله‌ام

تنها ماندم (تنهایم)

هم نفس شب تار منی

ماه منیّ و قرار منی

می‌دانم

با تو چه آسان می‌گذرم

از غم و حسرت بی‌ثمرم

ای جانم

هی مینویسی و هی پاک میکنی

حرفای مرده رو ،

بیرون میاری و هی خاک میکنی

سیگارتم مگه؟

هی ترک‌میکنی ، هی میکشی من و

بیمارتم مگه؟

مرحم میزاری و هی میکشی من و