من که قلبم خیلی تنها بود چرا من

من دلم خونِ خسته از عشقم

بازم آوردی اشکو توو چشمم

چرا من چرا من ……

یه کم که حرفی نیست اضافه می گیری

قیافه می گیری قیافه می گیری

یه کم که حرفی نیست اضافه می گیری

قیافه می گیری قیافه می گیری

میگم دوست دارم میگی ازم سیری

قیافه می گیری ی ی ی ی ی

چه قد غرورم ُ واست بشکنم

تو هم یه آدمی منم یه آدم

قلب اسیرُ از تو پس می گیرم

قحط محبت نشده تو عالم

قحط محبت نشده تو عالم

چه قد غرورم ُ واست بشکنم

تو هم یه آدمی منم یه آدم

قلب اسیرُ از تو پس می گیرم

قحط محبت نشده تو عالم

قحط محبت نشده تو عالم

قیافه می گیری قیافه می گیری

یه کم که حرفی نیست اضافه می گیری

قیافه می گیری قیافه می گیری

میگم دوست دارم میگی ازم سیری

قیافه می گیری ی ی ی ی ی

آخه تو چی داری که من ندارم

آخه تو کی هستی که ماها نیستیم

آب ما اصلا تو یه جوب نمیره

از این لحظه به بعد دیگه ما نیستیم

از این لحظه به بعد دیگه ما نیستیم

قیافه می گیری قیافه می گیری

یه کم که حرفی نیست اضافه می گیری

قیافه می گیری قیافه می گیری

میگم دوست دارم میگی ازم سیری

قیافه می گیری ی ی ی ی ی

از کافه های دنج با کلاس از قهوه های تلخ مثل زهر

می ترسم از این که گمت کنم می ترسم عشقم بی اثر بشه

دریاچه ی چیتکت بدون تو می تونه با اشکم خزر بشه

تهران شلوغه دستم و بگیر و همدست من باش و ولم نکن

اینجا منو دور از تو می کشه این ظلم و در حق دلم نکن

پیشم نباشی گریه می کنم پیشم نباشی غصه می خورم

تو بام تهران با چشای خیس هر چی چراغ زرده می شمرم

این شهر انقدر دود داره که می ترسم عشقم دودشه بره

تهران شلوغه دستم و بگیر تا دلهرم نابود شه بره

جات و با هیچی پر نمی کنم هیچکس نمی تونه بیاد به جات

پشت چراغای تموم شهر بعد از تو هم گل می خرم برات

تهران شلوغه دستم و بگیر هم وزن من باش و ولم نکن

اینجا منو دور از تو می کشه این ظلم و در حق دلم نکن

پیشم نباشی گریه می کنم پیشم نباشی غصه می خورم

تو بام تهران با چشای خیس هر چی چراغ زرده می ش