اگه اینو میدونستم که قراره آخره

منه ساده ندونستم میری که دیگه نیای

فکر می کردم واسه بارونه که گونه هات تره

تورو‌ غرور ، منو‌ مرور دوتا خاطره کشته

روی دیوار اتاقم‌ جای عکست جای مشته

سر بزنگای دلم ، تو دلمو خالی کردی

تو‌ همون بودی که یک‌ روز واسه من گریه می کردی

منو ببر به اون روزا که خیلی دوسم داشتی

اون روزی که گفتی یکی مثل منو کم داشتی

منو ببر اون شبی که سر تو رو شونم بود

زیر یه سقف نبودیمو بغل تو خونم بود

وقتی نیاز به من داشتی بهت می‌گم

دورت شلوغه اما باز یکی کمه

کنارت هیچکیو نداشتی بهت می‌گم
چشات ببارن و

نباشه اون کسی

که سر رو شونه‌هاش می‌ذاشتی بهت می‌گم
کی مثل من میتونه آرومت کنه

با حال بد بری پلوش

بلد باشه خوبت کنه
کی مثل من میتونه باهات کنار بیاد

بمونه منتظر برات

تو هی بری و هی بیای
حالا برو مثل منو کنی پیدا

یکی که دوست داره با همه عیبات

یکی که هیچی‌ نیومد به چشماش

جز چشمات
بیخیال من اصن

مهم نیست چی بشه

ما به هم نمی‌رسیم

تو به زندگیت برس

یادت نره تو هرجا باشی تنها نیستی من دلم پیشته

هر دفعه که دعوا شد

نمیشه زد حرف با تو

قهر میکنی شب تا صبح

انقدر اخم نکن نمیاد بهت

خدا اگه اون چشمارو نمیداد بهت

میخواستی کنی منو با چی عاشق

اصلا از الانم هرچی تو بگی باشه

افتادم تو تله ت و راه دیگه نیست

به همه بگو که دوست داری مال کی بشی

میخوام فقط با تو وقت بگذرونم

حوصله ی کار دیگه نیست

خوبه که بعد هر بحث ، تو منو دوست داری بازم

خوبه که چشام هر صبح رو به چشمای تو بازن

تهشم بشه هرچی میدونی خونته قلبم

تا میری من مینویسم ، یکی دیوونته برگرد