شب بی کسی بلنده

دلم این شبا پر از

غم دیوونه کننده

واسه من کمی دعا کن

داغ خورشیدو نبینم

زیر سایه ی طلائیش

رو به آسمون نشینم

ای خدا دلم گرفته

پشت سرم آهی نباشه

نکنه به خلوت تو

دیگه هیچ راهی نباشه

دیگه هیچ راهی نباشه

مثل یه شمع آب شدم توی خودم

تو خودم شکستم و خوب نشدم

نا امید از گل شبنم نشدم

ای که از حلاحل درد

مرهم و عسل میگیری

چه قشنگه با غم تو

عاشقونه گوشه گیری

ای بهم موعده داده من نوسلواتو بنازم

کاری کردی من بدمز خودموبه عشق ببازم

خودمو از نو بسازم

مثل یه شمع آب شدم توی خودم

تو خودم شکستم و خوب نشدم

نا امید از گل شبنم نشدم

دوباره دل داده بود به دست عاشقونه هاش

خونه ي اون حالا تو يه گلدون سفالي بود

جاي يارش چه قدر تو اين غريبي خالي بود

يادش افتاد كه يه روز يه باغبون دوبوته داشت

يه بهار اون دو تا رو كنار هم تو باغچه كاشت

با نوازشاي خورشيد طلا قد كشيدن

قصشون شروع شد و همش به هم مي خنديدن

شبنماي اشكشون از سر شوق و ساده بود

عكس ديوونگيشون تو قلب هم افتاده بود

روزاي غنچگيشون چه قدر قشنگ و خوش گذشت

حيف لحظه هايي كه چكيد و مرد و برنگشت

گلاي قصه ي ما ، اهالي شهر ، بهار

نبودن آشنا با بازي تلخ روزگار

فك نمي كردن هميشه مال همن تا دم مرگ

بميرن ، با هم مي ميرن از غم باد و تگرگ

يه روز اما يه غريبه اومد و آروم وترد

بهشتو دیدم توی چشمای تو

من جونم بنده به خنده های تو

ای یار بی آزار من

نیاد اون روزی که بی تو بمونم

غم دوری تو بلای جونمه

توی این دنیا کسی مثل تو مهربون نیس

ای یار بی آزار من

ستاره ی شب های منی

همدم حرف های منی

هرجا برم با منی

ای نوبهار من

هرچی که میخوامی

هم پدری برام هم مادر

اصلا تو خدای منی

ای نو بهار من

غزل یا شعره اسمت هرجایی باشه

پاقدمت خیره هرجایی بزاریش

خوش به حال اونی که فقط با تو باشه

ای یار بی آزار من

به نفس های گرمت وابسته شدم

حرف تو حرف منه ، حرف من حرف توئه

بمیرم اما اذیت شدنت رو نبینم

ای یار بی آزار من

نده راه به اون چشا گریه رو بس کن

هرجا که دیدی دلت گرفت منو فرض کن

بمیرم نبینم چشمات شده تر گل من

بمیرم نبینم برگات شده زرد گل من

بمیرم نبینم حرفات شده کم گل من

بمیرم نبینم دستات شده سرد گل من

حواسم هست میدونم از چیا پری

میدونم سخت میبافی آسون میبری

درسته دورِ دورم از تو اما

من پیشتم یه عکس تو کیفت همرات

بمیرم نبینم چشمات شده تر گل من

بمیرم نبینم برگات شده زرد گل من

بمیرم نبینم حرفات شده کم گل من

بمیرم نبینم دستات شده سرد گل من

میشه دور از دلم

وقتی که چشمات بامنه

بذا آروم بشم

بگو پیش همه

تنها تویی آرامشم

بیا عشقو بذار

مثل قبلا کنار اسم من دارو ندار

بگو واسه منه

بگو چشمات هنوز مثل قدیم بهم روشنه

بد راه نده دیگه به دل وقتی که من هستم

برا تو چشم رو هرچی هست و نیس بستم

چکاری بود آخه دادی تو دستم

پشت سرت پر از پل هاییه که خراب کردی

همونجا بمون نمیخوام دیگه سمتم برگردی

تورو از دور میبینم دستاتو تکون میدی

میخندی و سادگیمو بهم نشون میدی

من هیچوقت فکر این روزو نمیکردم

یه عمرو حروم این سادگی کردم

یه بنبست ته این جاده پیدا بود

جدایی آخر قصه ی ما بود

واسه تو کاری نداره منو دیوونه کنی

کافیه موهاتو را به را جلوم شونه کنی

منه کم رو رو ببین به تو رو زده الان

بودنت تو زندگیم دیگه واجبه برام

محو چشمای تو بودم میزدی با من حرف

چی بهم گفتی اصن تو همشو یادم رفت

تو همون لحظه یهو

قلبمو بهت دادم رفت

اینو یادم هست

میشه ازت خواهش کنم دل بهم ریختمو با نگات مرتب کنی

میشه از الان به بعد بگی تو رابطم دورتو خلوت کنی

میشه ازت خواهش کنم دلِ بهم ریختمو با نگات مرتب کنی

چطوری میشه آخه تو این همه با هر کی دیدم تا الان فرق کنی

قلب من خونته دیوونته این آدمی که میبینی جلوته

من اصن فکر نمیکردم به عاشقیو این حرفا بخواد کارم بیفته!

کاش میشد وقتی تو کنارمی ساعتو نگه داشت

حال من خوبه فقط با تو بیا کنار من باش

وقتی میخندی برام ، یادم میره دردام

میدونی تو نباشی تو‌ هر جمعی تنهام

میدونی دوتا نمیشه هیچ‌موقع من حرفام

همه‌جوره موت قشنگه چه باز باشه چه بسته‌ش

زورم نمیرسه به اون چشات و دار و دسته‌ش

دلم یه آسمونه که تو شدی تک ستاره‌ش

از اول هم گفته بودم قشنگه قصه‌مون تَش

بآرون ینی تو ، دریآ ینی تو

دوس دارم جنگل بکر زیر روسری‌ت و

از هرچی خوشگله ، خوشگل‌تری تو

انگار به دنیا اومدی واسه دلبری تو

هر جا رفتی ، هرچی شد بدون که من پشت توئم

تو که باشی از تمام دنیا صد هیچ جلوئم

از تو من نفس گرفتم ، نفسام واسه توئن

تا نفس دارم میخوام دنبال عشقت بدوئم

بآرون ینی تو ، دریآ ینی تو

دوس دارم جنگل بکر زیر روسری‌ت و

از هرچی خوشگله ، خوشگل‌تری تو

انگار به دنیا اومدی واسه دلبری تو