باز کاغذام با تو خط خطی شد خدا این حس و حالو دوست ندارم

باز دور پنجره قفس کشیدم دوباره عطرتو نفس کشیدم

قلم تو دست من پر از سکوته دوباره از ترانه دست کشیدم

باز خاطرات تو همین حوالیه حالم همینه و یه چند سالیه جای تو خالیه

جز تو تمام شهر میدونن حالمو مثل کبوترم که سنگ آدمم شکسته بالمو

این قلب بی قرارو از تو دارم این حس انتظارو از تو دارم

اسمت هنوز دور گردنم هست من این طناب دارو از تو دارم

اسمت نوشته رو بخار شیشه دلی که بی تو باشه دل نمیشه

من موندم و یه سایه توی خونه میترسم اونم حتی رفتنی شه

ذهنم چقدر خسته ست

انگار همه درا به روى من بسته ست

بى تو یه جنگل ميرم كوه چقدر زشته

درخت چقدر بده هر كارى كه كنم

ذهنم مردده

بى تو دريا با موج و ساحلش زيبا نيست

حتى تو جمع چیزی جز فكر تو اينجا نيست

عشق تو مثل يه بغضه تو گلوم گیر ميكنه

منو از هرچی كه دور و برمه سير ميكنه

كى به جز تو ميتونه گوش كنه

حرفاى منو كى به جز تو دستشو دور من زنجير ميكنه

باتوكه باشم غمى ندارم

كافيه واسم کمی ندارم

با تو تو دستم برگ برنده ست

همه زندكيم همين يه خنده ست