پشت آن دیوارها

ته یک کوچه بن بست

پشت پیچ و تاب کوچه ها

شوریده حال آسیمه سر

کودکی ایستاده دم در

او نگاه بر پیچ و تاب کوچه بود

میپرسید کجاست این پدر

اما پشت پیچ و تاب کوچه

پدر ایستاده در حال گشتن ثانیه ها

شرم در نگاه و چهره اش

سکوت بود سکوت و سایه ها

حال من حال کودک نه

حال من حال پدر

حال من حال کودک نه

حال من حال پدر

این حال من است

پشت آن دیوارها

سکوت و سکوت

بیابان و بیابان و بیابانها

حال که مردی در حرکتند

حال من حال آن دیوارها

هنوز هم ته آن کوچه بن بست

شوریده حال کودکی ایستاده دم در

حال من حال کودک نه

حال من حال پدر

حال من حال کودک نه

حال من حال پدر

کنارم میمونه رو با چشام دیدم

اون ک دنیارو بد کرد

یه روز عاشقش بشم خوبشم دیدم

من یه کوچم ک بن بسته من شدم از همه خسته

نه دیگه واسه من بسته من چشام خیلی میترسه

اون ک یه روز با کل دنیا ‌واسه من فرق داشت

چشای خوشگلش دیونه بود برق داشت

جونمو برداشت رفت شایدم حق داشت رفت

تو نیستی من همش دارم سراغتو از این شبا میگیرم

تو فکر این ک پیش کی نشستی آخرش یه شب میمیرم

میرم ک پشت فرمون از کنار خونتون

فقط رد میشم اره منم

یه روز شبیه تو مثل تموم آدما بد میشم