تاریخ پر غرورمان

نام آور و دلاورند

این مردم غیورمان

پاک و نجیب و پرتلاش

هم ریشه ی سیاوشند

بهر صیانت از وطن

هم داستانِ آرشند

” آیینه ی عشقند

ایران و ایرانی

هم سفره ی نورند

خورشید تابانی

جاریست مهر و عشق

در رودهای ما

باهم خروشانیم

تا وسعت دریا”

افسانه ای شنیدنی ست

با پهلوانان کهن

یک سرزمین بی بدیل

با نامِ نامی وطن

برپا و با صلابت است

بر قله های افتخار

جاوید مانده در جهان

ایران پاک و استوار

” آیینه ی عشقند

ایران و ایرانی

هم سفره ی نورند

خورشید تابانی

جاریست مهر و عشق

در رودهای ما

باهم خروشانیم

تا وسعت دریا”

افسانه ای شنیدنی با پهلوانان کهن

یک سرزمین بی بدلیل با نام نامی وطن

برپا و با صلابت است بر قله های افتخار

جاوید مانده درجهان ایران پاک و استوار

ولوله افتاده

بین تن و جانم

فاصله افتاده

از تو جدا ماندم

خواسته نا خواسته

بی تو جهان از من

عذر مرا خواسته

باز به من بازآ

ای همه ا م با تو

ای که نمی دانم

رفته منم یا تو

نیست مرا آنی

غیر تو  درمانی

تا نکشی دردم

درد چه می دانی …

تویی تمام باورم

چگونه از تو بگذرم

چگونه بی نفس بمانم

بیا که برمزار من

لاله بروید و سمن

که بی تو از گذشته گانم