سروا زده از شعله ی تب سوز بلا نه دیوانه مرید نرسیده به خدا نه

بغضه نود روزه گل گریه پنهانی ریشه خاکستر این فصله پریشانی

تو میروی و حاله شبه چله خرابست

این بخت بد از اول هر حادثه خوابست چه خوابست

بی تو تنها از یاد رفتم جفت مست منه دیوانه نبودی نبودی

زنجیر بر لب بیهوش از تب به در بسته زدم خانه نبودی نبودی

ای عشق ای عشق ای داد ای درد

تو چه هستی که غمت چاره ندارد ندارد

ای کاش میشد بی ماه سر شد

که ستاره سر خاکه شب کابوس نبارد

آه ای من شیدا دله دیوانه ی دل سوز

وا مانده از این تجربه ی تلخه نفس سوز

تا کی با این داغه سنگین کوه درد و مرد میدان باشم

شاید باید ای حاله من زخمه جان خود

را درمان باشد ای عشق خداوند نگه دار تو باشد

بی تو تنها از یاد رفتم جفت مست منه دیوانه نبودی نبودی

زنجیر بر لب بیهوش از تب به در بسته زدم خانه نبودی نبودی

ای عشق ای عشق ای داد ای درد تو چه هستی که غمت چاره ندارد ندارد

ای کاش میشد بی ماه سر شد که ستاره سر خاکه شب کابوس نبارد

فرق نکنه با حرفاش

عزیزم راحت باش اگه بود

عوض بشه با من جاش

خودت بگو مگه ممکنه

به غیرِ من یه آدمی باشه

درست عینه خودت باشه

درست عینه خودت عاشق

آره تو رو پیدا میکنم

این شهر و شیدا میکنم

آره غوغا میکنم تو

فقط باش

این حسه عشقه نه هوس

تا وقتی که باشه نفس

دیگه از هیچ چیزی نترس

تو فقط باش

آره تو رو پیدا میکنم

این شهر و شیدا میکنم

آره غوغا میکنم

تو فقط باش

این حسه عشقه نه هوس

تا وقتی که باشه نفس

دیگه از هیچ چیزی نترس

تو فقط باش

دل تو دلم نیست

دل تو دلم نیست

که بگه ماله منه

آخه اون ماهِ منه

میترسم از روزی

آره میترسم از روزی

که اون دل بکنه

این سر و تا اون سر و میبندم

اگه بخواد بره

اگه بگه مسافرِ و

میخواد بشه یه خاطره

نبینم سمتش بیاد

کسی بخواد دورش کنه

توام بگو دوسم داری

وای عزیزم موقعش شده

آره تو رو پیدا میکنم

این شهر و شیدا میکنم

آره غوغا میکنم

تو فقط باش

این حسه عشقه نه هیس

تا وقتی که باشه نفس

دیگه از هیچ چیزی نترس

تو فقط باش

آره تو رو پیدا میکنم

این شهر و شیدا میکنم

آره غوغا میکنم تو

فقط باش

این حسه عشقه نه هوس

تا وقتی که باشه نفس

دیگه از هیچ چیزی نترس

تو فقط باش