مثه لبخند سپیده مثه شب گریه ی عاشق

بی تو شب دوباره آیینه رو به روی غم گرفته

پنجره بازه به بارون من ولی دلم گرفته

واژه رنگ زندگی بود وقتی تو فکر تو بودم

عطر گل با نفسم بود وقتی از تو می سرودم

از تو می سرودم

وقت راهی شدن تو کفترا شعرامو بردن

چشام از ستاره سوختن منو به گریه سپردن

رفتی و شب پر شد ازمن از منو دلواپسی ها

رفتی و منو سپردی به زوال اطلسی ها

واژه رنگ زندگی بود وقتی تو فکر تو بودم

عطر گل با نفسم بود وقتی از تو می سرودم

از تو می سرودم

گفته بودی عاشقی حالا دیگه نمیام

این دل ساده من خیلی ساده میرنجید

از همه حرفای تو دیگه خسته وشکسته

وقت رفتن رسیده دیگه مرزی نمونده

تو که میگفتی همیشه دستامو ول کرده

این صدای خسته من تو گوشم میپیچه

با دلی که رنجیده واسه تو دیگه نمیخونه

هرچی بود تموم شده دیگه اینجا ساکته

تو که رفتی از پیشم قلبم دیگه شکسته

بگو چرا دلم شکستی رفتی که چی بشه

من بدون چشماتم زندگیم ادامه داره

هر شبی که میگذره یاد تو میاد پیشم

ولی دیگه مهم نیست دیگه نیستی تو پیشم

این جاده بی تو میشه پر از نور و روشن

من بدون تو هم میرم تا تهش همیشه

بهترین خاطره هام با تو دفن شده دیگه

دیگه هیچکسی نمیخواد این دل بی کینه

این دل بی‌تاب من پر از خماره و حسرت

ولی باز هم میتونه تحمل کنه این دوری

هرچی بود تموم شده دیگه اینجا ساکته

تو که رفتی از پیشم قلبم دیگه شکسته

بگو چرا دلم شکستی رفتی که چی بشه

من بدون چشماتم زندگیم ادامه داره

دوباره دل داده بود به دست عاشقونه هاش

خونه ي اون حالا تو يه گلدون سفالي بود

جاي يارش چه قدر تو اين غريبي خالي بود

يادش افتاد كه يه روز يه باغبون دوبوته داشت

يه بهار اون دو تا رو كنار هم تو باغچه كاشت

با نوازشاي خورشيد طلا قد كشيدن

قصشون شروع شد و همش به هم مي خنديدن

شبنماي اشكشون از سر شوق و ساده بود

عكس ديوونگيشون تو قلب هم افتاده بود

روزاي غنچگيشون چه قدر قشنگ و خوش گذشت

حيف لحظه هايي كه چكيد و مرد و برنگشت

گلاي قصه ي ما ، اهالي شهر ، بهار

نبودن آشنا با بازي تلخ روزگار

فك نمي كردن هميشه مال همن تا دم مرگ

بميرن ، با هم مي ميرن از غم باد و تگرگ

يه روز اما يه غريبه اومد و آروم وترد

دنیامو بی‌صدا کن

یه جوری که تو قلبم

جز تو نباشه جا مون

دیوانه‌تر از اینه

این عشق و این جنونم

آتش بزن به حالم

از عشق تو سبز بونم

آغوش تو دنیامه

هر لحظه‌ بی‌نهایت

دیوانه‌وار عاشق

برای من تو عادت

هرچند که دیوانم

عاشق‌ترین جهانم

با تو همه شب و روز

در عشق تو می‌مانم

آغوش تو دنیامه

هر لحظه بی‌نهایت

دیوانه‌وار عاشق

برای من تو عادت

هر بوسه‌ی تو آتش

هر لمس تو جنونم

من در تب و تابت مونم

در عشق تو غرق خونم