آفتابا چه خبر این‌همه راه آمده‌ای
که به این خاک غریبی برسی
ارغوانم را دیدی سر راه
مثل من پیر شده‌ست
چه به او گفتی او با تو چه گفت
نه چرا میپرسم ارغوان خاموش است
دو واره آسمان دیل پور ابو
دوباره دل آسمان پر شد
سیه ابرانه جیر مهتاب کورابو
مهتاب پشت ابرهای سیاه کور شد
ستاره دانه دانه آی رو بیگیفته
ستاره ها دانه به دانه از من روی گرفتند
عجب ایمشب بساط غم جور ابو
امشب بساط غم چه عجیب جور شده است
دیرگاهی ست که او خاموش است
آشنایان زبانش رفته اند
ارغوان ویران است هر دومان ویرانیم

جوونیت پای من رفته کسی مثل تو نیست مادر
من از طوفان نمیترسم تو باشی ناخدا مادر
رفیق بی کسی هامی پناه خستگیم مادر
دلم آغوشتو میخواد شبیه بچگیم مادر
مادر من تو عشقی نور چشمی کعبه من
پناهی تکیه گاهی قبله من مادر من
مادر من صدام کن ای دلیل بودن من
صدام کن ای که روحی تو تن من مادر من
جونم بخوای میدم برات مادر ای من فدای خنده هات مادر
میترسم از وقتی نباشی تو شونه برای گریه هام مادر

مرا صید کرد چشم آهوی تو

به دریا کشید موج گیسوی تو

هوای تو دارم که باید ببارم

غمت سوی من قلب من سوی تو

بزن آتشی بر دلم تا که آخر

رود شاید از سر کمی بوی تو

میسوزد آواز

غم دارد این ساز

ای الهه ناز

امشب امشب امشب مهتابم باش

یک امشب را مهمان خوابم باش

امشب امشب یادم باشی ای کاش

خزان بر جان

غم پنهان

در اوج باران

مرا حس کن

اگر خستم

شبی مستم

به یادت هستم

مرا حس کن

میسوزد آواز

غم دارد این ساز

ای الهه ناز

امشب امشب امشب مهتابم باش

یک امشب را مهمان خوابم باش

امشب امشب یادم باشی ای کاش