تو صبحه سپیده بهار منی

چه نامم تورا ، ای بهانه ی عشق

تو معجزه روزگار منی

بخوان ای دل ، او نمیداند

عاشق از دنیا، سر جدا دارد

بخوان با من ، از دل و از جان

ای پایانه اخرین باران

نگارم نگاهت برایم امیده شبست

هرآنچه بگویم من از تو کمست

تو دروازه ای رو به آرامشی

کویرم تو ابری پر از بارِشی