که اینروزا فقط

داره به عشق تو میکوبه عشقم

از اونوقتی که پات

به قلبم وا شده

یجور دیگه حالم خوبه عشقم

اگه بودی به جام

میدادی حق به من

که دائم پرت تو باشه حواسم

یجوری فکر من

بهت درگیره که

شدی نه تا از هر ده تا تماسم

سلطان قلب من

که بلده مثل تو اخه منو

مثل یه روحیم توی دوتا تن و

بمون واسم همیشه

سلطان قلب من

تا وقتی پیشتم از هیچی نترس

یه جوری پای تو می مونم نفس

که این عشق ابدی شه

من هر تصویری از عشق تو سرم هست

تو رنگ واقعیت میزنی بش

یه احساس قشنگی تو نگاته

که تو نگاه هیشکی نیست شبیهش

با اینکه ساده میگردی همیشه

تو قاب چشم من یه شاهکاری

ازت ممنونم عشقم واسه اینکه

تو هر شرایطی هوامو داری

ای کاش نمیدیدم ای کاش نمیدیدم

اون صافی موهاتو

ای کاش نمیدیدم ای کاش نمیدیدم

ای چال رو گونه دلبر ابروش کمونه

دلبر ابروش کمونه دلبر

ای یکی یه دونه دلبر کارم تمومه

دلبر کارم تمومه دلبر

بانوی رویایی به که چه زیبایی

یه دونه تو دنیایی دلبر جان

دیوونم و احساسی خوبه که روم حساسی

تو که منو میشناسی دلبر جان

بانوی رویایی به که چه زیبایی

یه دونه تو دنیایی دلبر جان

دیوونم و احساسی خوبه که روم حساسی

تو که منو میشناسی دلبر جان

روی تو زدم قفلی نباشی میشم کفری

گفتی دیوونت میکنم ای کاش نمیگفتی

دلداده ترین مردم من عاشق این دردم

از فاز تو بیرون نمیام رفتی تو قلبم

بانوی رویایی به که چه زیبایی

یه دونه تو دنیایی دلبر جان

دیوونم و احساسی خوبه که روم حساسی

تو که منو میشناسی دلبر جان

بانوی رویایی به که چه زیبایی

یه دونه تو دنیایی دلبر جان

دیوونم و احساسی خوبه که روم حساسی

تو که منو میشناسی دلبر جان

زخمی که بهم زدی دلم میخواد تازه بمونه

تا فراموشم نشه که عاشقی تهش جنونه

میخندم به عذاب و دردم

این همه ساده نباید حرفاتو باور می کردم

من مقصرم هنوزم همه جا پی ات می گردم

من دردام بی شماره

تنهاییم ته نداره

تو از من چی میونی

من جوری ضربه خوردم

راه میرم ولی مُردم

تو اصلا چی می دونی

غمگینم، شبیه پاییزم

هر دفعه یادت می افتم بی هوا بهم میریزم

خودمو گم میکنم بی تو،تو این آه غلیظم

دلگیرم ولی دوست دارم

وقتی که دلم میگیره،شونه هاتو کم میارم

قطره قطره غرق میشم تو گریه ی بی اختیارم

بخوابم

باز قراره بدتر از اینم بشه حال خرابم

این همه از ته دل دوست داشتمت چی شد جوابم

باز دوباره قلبِ بی طاقتِ من یاد تو افتاد

باز قراره گم بشم تو خاطراتم داد بیداد

عشق من تو خونمو ویرونه کردی،خونت آباد

سهم من چشمای گریون نبود

سهم من حالِ پریشون نبود

سهم من غمِ فراوون نبود

رفتی و حسم بهت کم نشد

واسه زخمم هیچ چی مرهم نشد

گریه هام تسکین قلبم نشد

فکر کنم تب کردم

راه که میرم خونه دنبالم می افته

انقدر دلتنگم

ضربانِ قلبِ بد حالم می افته

از خدا پنهون نیس

واسه چی پنهون کنم حالم وخیمه

حال من تنها نیست

خونه تو دردی که می کشم سهیمه