همه یه راز دارن و راز من اونه

خودم می‌خوام بگم دلم نمی‌تونه نمی‌تونه

همین که جاشو توی شهر سراغ دارم

هنوزم عکسشو توی اتاق دارم

نیازی نیست کسی بهش حس منو بفهمونه

تمومه دلم دلم دلم تویی تو قلب من بزرگ شدی

ولی خودت خبر نداری

امون از شبا شبا شبایی که تو فکرتم و تاریکه

منم تویی و اشک جاری ولی خودت خبر نداری

خودم که نه دلم باهاش صمیمیه خودش نمیدونه ولی قدیمیه

از اون علاقه‌های خوب که با چشات نبینیه

همیشه تو دلم باهاش قرار دارم

دوسم نداره داره من چیکار دارم

من از دلم برای اون همیشه انتظار دارم

تمومه دلم دلم دلم تویی تو قلب من بزرگ شدی

ولی خودت خبر نداری

امون از شبا شبا شبایی که تو فکرتم و تاریکه

منم تویی و اشک جاری ولی خودت خبر نداری

دلم ازت چه بد زخمی خورد

من که برم حال بد تو خوب میشه

من که برم دردای تو تموم میشه

بی خیالش من که دلم موند پیشت

من رو به راه میشم عزیزم میخوابه آتیشم عزیزم

اشکامو که کامل بریزم خوب میشه این قلب مریضم

هر جای شهرو بی تو گشتم از هر خیابونی گذشتم

چشمای بارونیمو بستم هی بی هوا دراومد اشکم

واسه حرفایی که خوردم به تو خرده نمیگیرم

خودمو قبل تو کشتم به یه مُرده نگو بی رحم بی رحم

من رو به راه میشم عزیزم میخوابه آتیشم عزیزم

اشکامو که کامل بریزم خوب میشه این قلب مریضم

هر جای شهرو بی تو گشتم از هر خیابونی گذشتم

چشمای بارونیمو بستم هی بی هوا دراومد اشکم

یادگاری یه دل پر گله ست عشقم

فدای سرت دلم اگه شکست عشقم

میمیرم و کم نمیشه از عشقم