تو برایم همه‌ای، من همگان را چه کنم

بی تو دلم را چه کنم

صبر کمم را چه کنم

ای ناخدا در دل من

دریای غم را چه کنم

بر غبار دل تنها

عشق تو فرش حریر است

ای که چشمان تو دریاست

هرچه هست بی تو کویر است

غم دل را به که گویم

غصه‌هایم گفتنی نیست

رفتم از خاطرت اما

خاطراتت رفتنی نیست

چه بگویم چه بگویم من تمام مرا تو میدانی

باران چه قطره قطره میکشی آرام

چه کنم چه کنم چه کنم میان این نرسیدنها

تو خودت بگو چه باید کرد با غم تو را ندیدنها

باران چه قطره قطره میکشی آرام

صداییست در این کوچه ی دلتنگی

نگاهم کن من که تسلیمت شدم با که میجنگی

بعد از تو حسرت به دل ماندم برای دیدنت

رفته ای اما تو را هر جای شهر میبینمت

بعد از تو این آسمان هرگز آبی نشد

شب به شب باریدم اما این دلم خالی نشد

درد دلتنگی مگر یک لحظه عادت میشود

با خبر باشم خیالم از تو راحت میشود

بعد از تو این آسمان هرگز آبی نشد

شب به شب باریدم اما این دلم خالی نشد

چه کنم چه کنم چه کنم با غمی که بسته بالم را

تو که هر خاطره ات هر شب میکشد به گریه حالم را

چه کنم چه کنم چه کنم من تو که هیچ عین خیالت نیست

بعد از تو حسرت به دل ماندم برای دیدنت

رفته ای اما تو را هر جای شهر میبینمت

بعد از تو این آسمان هرگز آبی نشد

شب به شب باریدم اما این دلم خالی نشد

درد دلتنگی مگر یک لحظه عادت میشود

با خبر باشم خیالم از تو راحت میشود