منی که همیشه کنارت بودم!

چی شد یهو آخه عوض شدی تو!

من که بهت گفتم باهات میمونم

شُدی تمومه همه وجود من

پُر از رمز و راز توی ذهن هم!

وقتی نیستی تنهام تو سُکوت شب

اومدی کردی هر چی غَمه توی من!

دل کَندی از من خسته

چشاتو بَستی رو هرچی که هستش

دیگه مهم نی هرجا که هستش

تنها بزار منو تو این دَرای بسته!بسته!بسته!

هربار بهت گفتم نرو گوش نکردی به حرفام

تنهام گذاشتی تو این شبا خودمو با عکسات

اشکی نمونده تو چشام برات تمومه این حرفات

بس کن دیگه تنهام بذار خودمو با دردام

دردی دیگه نَموند واسه من با حرفات،حسی نموند واسه من!

هربار گفتم دلتنگتم،زدی شِکستی منو با دوریت هم

اره با خوبیت حرف،میزدی هی منو بازيچه کرد

دیگه خسته شدم ازت،برو واسه همیشه ک دل کندم ازت!

برو!دیگه از یاد ببر منو برو!حتا خسته‌ام از خودمو

نمونده!هیچ حرفی بهت بگمو برو!که شکستی این قلبمو!

هربار بهت گفتم نرو گوش نکردی به حرفام

تنهام گذاشتی تو این شبا خودمو با عکسات

اشکی نمونده تو چشام برات تمومه این حرفات

بس کن دیگه تنهام بذار خودمو با دردام

منی که فقط باتو خوب بودم

منی که همیشه کنارت بودم!

چی شد یهو آخه عوض شدی تو!

من که بهت گفتم باهات میمونم

شُدی تمومه همه وجود من

پُر از رمز و راز توی ذهن هم!

وقتی نیستی تنهام تو سُکوت شب

اومدی کردی هر چی غَمه توی من!

دل کَندی از من خسته

چشاتو بَستی رو هرچی که هستش

دیگه مهم نی هرجا که هستش

تنها بزار منو تو این دَرای بسته!بسته!بسته!

صبح تا شب با اون جَر و دعوا پُر بُغض تو سینه هربار اشکام!

می‌ریخت واسه این حرف و بحثا ! واسه منی که هر روز کارما پس داد!

توی که هربار کَندی از ما،بَست نبود اینم بردی از ما!

رفتی ، با دردی که هر روز! همه هدفمو میبره از یاد!

منو ببین تو این دنیا تنهامم! هربار گذاشتی خط رو این زخمام!

از درون منو کردی طوفان! تنهام بذار خودمو با دردام!

برو!دیگه از یاد ببر منو برو!حتا خسته‌ام از خودمو

نموند!هیچ حرفی بهت بگمو برو!که شکستی این قلبمو

هربار بهت گفتم نرو گوش نکردی به حرفام

تنهام گذاشتی تو این شبا خودمو با عکسات

اشکی نمونده تو چشام برات تمومه این حرفات

بس کن دیگه تنهام بذار خودمو با دردام

من منظورم از تنها بودن!از یک نفر نیس!

بلکه ؛ از خانوادس!

از تنهایی های شُلوغی دورم!اره خلاص