مرا مبر به سرزمین بد نامت

به گوشه سکوت بی سرانجامت

تو آن غمی که خنده برلبت داری

به صورتت نقاب معرفت داری

به جز بغض بگو چه در دلت داری

بی عشق چگونه امنیت داری

ای بی خبر از حال من خون میچکد از بال من

به قلب خود بدهکارم چه حال ناخوشی دارم

آه ای دل دلگیر من ای آه دامن گیر من

مرا بگیر از این تکرار به عاشقانه ها بسپار

دیدم فرشته عذابم را جواب انتخابم را

جنون گرفته خوابم را

دیدم میان شعله رقصیدم میان گریه خندیدم ولی تو را نبخشیدم

ای بی خبر از حال من خون میچکد از بال من

به قلب خود بدهکارم چه حال ناخوشی دارم

آه ای دل دلگیر من ای آه دامن گیر من

مرا بگیر از این تکرار به عاشقانه ها بسپار

بی سر و سامان شدنم را ببین

بی تو فرو ریختم در خودم

لحظه ویران شدنم را ببین

کوچه پر از رد قدمهای توست

پشت همین پنجره میخوانمت

پس تو کجایی که نمیبینمت

پس تو کجایی که نمیدانمت

بی تو پر از داغ پریشانی ام

مهر جنون خورده به پیشانی ام

پس تو کجایی که نمیبینی ام

پس تو کجایی که نمیدانی ام

این منم این ساکت بی همصدا

این منم این خسته ی بی همسفر

حسرت افتاده ترین سایه ام

غربت آواره ترین رهگذر

غربت آواره ترین رهگذر

بی تو پر از داغ پریشانی ام

مهر جنون خورده به پیشانی ام

پس تو کجایی که نمیبینی ام

پس تو کجایی که نمیدانی ام

فصل پریشان شدم را ببین

زندگی حال خوش پر تپش قلب تو کو

میدونم موندنم اینجا خود دیوونگیه

مرگ چی داره اگه این همه غم زندگیه

من آخرین آوازم زخمی ترین پروازم

میسوزم و میسازم حالم خوش نیست

من تشنه ی اعجازم دارم بهت میبازم

هرچی بخندم بازم حالم خوش نیست

تکیه دادم به خودم دردمو گفتم به خودم

گریه کردم همه ی بغضمو خالی نشدم

کسی نیست با نفسش حال دلم فرق کنه

کسی نیست دردمو توی بغلش غرق کنه

من آخرین آوازم زخمی ترین پروازم

میسوزم و میسازم حالم خوش نیست

من تشنه ی اعجازم دارم بهت میبازم

هرچی بخندم بازم حالم خوش نیست