کجا برم منی که عشق رو کنار تو شناختم

کجا برم وقتی تو رویام آینده ام رو با تو ساختم

جز تو چیزی ندارم بری باختم

نرو نرو نذار تنها بمونم بی تو

نرو نرو همه ی زندگیمی تو

نرو نرو کاشکی یه چیزی بگی تو

اگه یه روزی دلم هواتو کرد بهش چی بگم

اگه هرشب ازم خواست بگم برگرد بهش چی بگم

من که یه روزی عشقتو عمرتو زندگیت بودم

منی که مرحم دردو غماتو بیتابیت بودم

نرو نرو نذار تنها بمونم بی تو

نرو نرو همه ی زندگیمی تو

نرو نرو کاشکی یه چیزی بگی تو

شب شد دوباره بازم چشام تر شد

خاطراتم دو برابر شد
افتادم یاد همونی که شب و روزامم باهاش سر شد
هی جوونیم رفت
شب شد دوباره منم و بی خوابی

اما تو واسه اون بی تابی
تو کنار اون خوشی اما منم دلتنگتم حسابی
هی جوونیم رفت
اگه تک و تنهام فدای سرت

بارونیه چشمام فدای سرت
اگه دلخوشیتونه اگه زندگیتونه

میرم دیگه نمیاد دور و برت
اگه کم آوردم فدای سرت

زنده ام ولی مردم فدای سرت
تو دلم آشوبه خوب میدونم

چوب سادگیمو خوردم فدای سرت

یه شاخه گل تو دستمه

تا که بیای ببینمت

دلهره دارم بیخودی

تا لحظه ی رسیدنت

منتظرم سر ساعت

تا تو بیای رد بشی

آهای تموم زندگیم

نکنه باهام بد بشی

پشت سرت راه میام

تا برسی خونتون

مواظبم کسی مزاحم نشه

تو کوچتون

کاشکی تو هم مثل من

عاشق بارون باشی

کاشکی که لیلی بشی و

عاشق مجنون باشی

خدا انگاری تورو نقاشی کرده

آدم هی دلش می‌خواد دورت بگرده

تو گل یاسمنی تپش قلب منی

من که حرفی ندارم قلبمو از جا بکنی

یه شب که بی قراری که باز تا صبح بیداری
میفهمی که دوسم داری

یه شب که تنها موندی میفهمی من چی بودم
میفهمی چه دردی داری

یه شب که دیدی مثل یه شمع رو به بادی
میفهمی تلخه آزادی

میفهمی باید عشقو به قلبت راه میدادی
یه شب که یادم افتادی

به تو گفته بودم میرسه دلت تنگ شه واسم یکمی
که نباشم و حس کنی عاشقمی

به تو گفته بودم میرسه که میاد به دلت یه غمی
تو یه جمع شلوغ تو یه دورِهمی

یه روز که هیشکی حرف نگاهتو نفهمید
دلت از آدما بد دید

یه روز که هیشکی مثل خودم نگات نمیکرد
میفهمی کی تورو میفهمید

اگر یه روز دلت گرفت خواستی با یکی حرف بزنی
منو داری منو داری منو داری
هرجای دنیا که باشی بدون که تو قلب منی
منو داری منو داری منو داری
همه تنهات بذارن من که نمردم

پشت سر جات بذارن من که نمردم
نمیذارم دلتو بازی بگیرن

خم به ابروت بیارن

من که نمردم
اگر خلوت شه یه روز دور و برت

من خودم تنهای تنها پیشتم
همه دردات روی دردام نفسم

من خودم تا ته دنیا پیشتم
اگه چشمات یه روزی بارونی شه

همه ی شهرو به آتیش میکشم
بذار قلبتم ازم دوری کنه

مهم اینه که خودم نزدیکشم

غم نم نمِ بارون و دریا

واسه قایقِ خسته ی تنها

دوبرابره وقتی نباشی

دوبرابره ضربه ی موجا

دوبرابره وحشت ساحل

دوبرابره گریه ی دریا

اونی که می گه خوبه، شکسته ست

دل اون که می خنده، گرفته ست

دیگه عاشق هیشکی نمی شه

یه نفر بود و رفت و درُ بست

همه چیزی که داره تو دنیاش

خاطرات اون آخر هفته ست

دوبرابره هر چی که دیدی

عاشق بود این قایق

واسه رد شدن از دل دریا

قایق بود این عاشق

وقتی دیدم عوض شدی دیگه

هیچی نشد مثل سابق

یه خداحافظ مردونه گفتم

بی گریه ، بی هق هق

با نمک می شن آدما وقتی

می بینن پر زخمه تنت

کوه درد اگه باشی مهم نیست

باز این آدما میشکننت

گاهی خیره می شم به خیابون

از شکسته ی پنجرمون

نگران تو می شم عزیزم

هوا ابره تو کوچه، نمون

من که تنها شدم سر عشقت

تو یکی ، دیگه تنها نمون

هنوز عشقمی فرقی نداره

که تموم شده رابطه مون

یکی بود یکی‌نبود خیلی دوست داشتیم همو

توی هر جمعی بودیم ول نمیکرد دستمو

اما یه مدت بعد رفتو قید ما رو زد

یه روز یه جایی دیدمش منو یادش نیومد

نو که اومد به بازار ما شدیم دل آزار

اینم از اونکه میگفت عاشقه و وفادار

خوبی که از حد گذشت عوض شدش سر گذشت

اونی که عاشقش بودیم رفتو دیگه بر نگشت

زیادی عاشقش بودم خب همینم بود مشکلم

فهمید دوسش دارمو رفت آخ بمیرم واست دلم

ضربه ای که زد به دلم جاش هنوزم درد میکنه

یه جای خالی زیر بارون آدمو ولگرد میکنه

نمیتونم نباشی لحظه ای طاقت بیارم

تو که خوب میدونی من به دوریت عادت ندارم

نمی‌دونم چمه بدجوری دلم تنگه برات

کجایی ببینی من یه خواب راحت ندارم

پیری

تو میدونی ، دل من هنوز به دیدنت خوشه

بی اراده ، گونه هام خیس میشه تا حرف تو شه

یکی انگار ، منو احساسمو هر شب می‌کشه

بگو کجایی ، کجایی ، کجایی

من که خواستم تو رو عاشق بکنم اما نشد

نگهت دارم واسه قلب خودم اما نشد

نمی‌دونم کی نخواستش تو رو با من ببینه

نمی‌دونم نمی‌دونم

من میخواستم تا ابد باشی پیشم اما نشد

دستاتو واسه همیشه بگیرم اما نشد

من اگه بخوامم اون چشماتو یادم نمیره

نمیتونم نمیتونم

هیچکی فکر حالم نیس ، دوری تو حقم نیس

خاطرات من از تو کم نیس کم نیس

آخه تو دل خستم ، هیچیزی  بجز غم نیس

دل نمیشه واسم که ، دلی که پر از خونه

عاشقی مثه سمه واسه آدمای دیوونه

کاشکی پیش من بودی تو این شبایی که بارونه