که غمی نشینه توی ناز نگات

ماه بانو

مثه مرهم پاکی روی همه ی زخمام

تو کنارمی از غم دنیا رهام

از ستاره ها قصه می خونی برام

شبها ابر سیاه

واسه حسرت ماه

گریه سر میکنه

چشمو تر میکنه

تب عاشقی باز

شبامونو سحر میکنه

بدون اینو فقط

بدون اینو فقط که خودم تا ابد پشتتم یه تنه

طعم اسم تو طعم عاشق شدنه همه چیز منه

وقتی تاریکه شب

سپیده میزنه

وقتی خوابه چشات مثه دیوونه ها به تو خیره میشم

آرزومه همیشه تو باشی هواتو نفس بکشم

آهای نور چشم

به یادشونه که تو نبودی

ببینی مردم اما به هیشکی هیچی نگفتم

اون خنده های دوست داشتنی تو

اون صورت ماه خواستنی تو

از یاد نبردم اما به هیشکی هیچی نگفتم

بگو مگه با تموم قلبم دوست نداشتم

بگو واسه تو برای این عشق چی کم گذاشتم

تنها شدن نه، زخمی که خوردم درد کمی نیست

عشقم غلط بود بزرگتر از این دیگه غمی نیست

قرار دنیا رسم زمونه به انتظاره به بی وفایی

ولی من و تو قرارمون بود با هم بمونیم حالا کجایی