چشمای خستم به پیچ بعدی ، توشه ی راهم تنها به یادت

واسه پریدن پرکشیدنم ، دیگه نمونده رمقی تو تنم

چقدر تو دوری مثل غباری،مثل یه بارون تو بیشه زاری

اگه حیرونم مثل مجنونم، اگه گریونم مثل بارونم

اگه میخونم اینو میدونم،غم و دردم پایان نداره

نگاهت هر شب فانوس راهم،بی تو این جاده لبریزه از غم

کجا میشه رفت وقتی تو نیستی،خیالت هر جا همیشه بامن

تو مثل ماهی توی آسمون،مثل یه آبشار زیر رنگین کمون

بیا که خدا خودش میدونه، بی تو تنها و غریبه خونه

اگه حیرونم مثل مجنونم ، اگه گریونم مثل بارونم

اگه میخونم اینو میدونم ، غم و دردم پایان نداره