تاب صبوری نداره عزیز جونم

خاطره هات تو رو به یادم میارن

منو راحت نمیذاره نامهربونم

تصویر تو تو ذهن آشفته ی من

داره دیوونم میکنه عزیز جونم

وای که دلم طاقت دوری نداره

تاب صبوری نداره نامهربونم

هنوزم وقتش نرسیده از حرفات

دلگیر بشم بشکنم که به هر حال

بدون تو میگیره دلم

آرزوی من بودن تو توی خونه است

گرچه کار تو همیشه بهونه است

بدون تو میگیره دلم

یه وقتا دمغم بی رمقم دست خودم نیست

کلافم مثل اون موج که برگشته مسیرو

مثل پیرهنی که گم می کنه عطر کسی رو

دلم دیوونه خونه است عاشقی کار زمونه است

به هر سمتی می رم از تو هزاروصد نشونه است

آخه دلم برات پر می زنه چجوری بی من خوشی

این رسم دلبریت شده یا رسم عاشق کشی

دلم برات پر می زنه چجوری بی من خوشی

این رسم دلبریت شده یا رسم عاشق کشی

رسم عاشق کشی

تو شبای مهتابی من شبای بارونی

حال دل ابری رو هیچ جوره نمی دونی

دل مگه چقدر تاب دوری تو رو داره

آب روی آتیشه بگی دم دما ی دیداره

دم دمای دیداره

آخه دلم برات پر می زنه چجوری بی من خوشی

این رسم دلبریت شده یا رسم عاشق کشی

دلم برات پر می زنه چجوری بی من خوشی

این رسم دلبریت شده یا رسم عاشق کشی

رسم عاشق کشی

مهر و مهتاب منو شب یلدای منی

تو برام لحظه نباش تو برام دائمنی

تو کلام اول و آخر حرفای منی

تو واسم محرم راز تو یار غار منی

هیچ وقت منو تنها نزار بی رحم چرخ روزگار

مگه چقدر عمرمونه چند تا خزون چند تا بهار

آروم در گوشم بگو دوست دارم بی اختیار

غیر از این کلمه ندارم از تو انتظار

ای سایه ی سر ماه شبمی

باب دلمی ای تاج سر

تو صاحب این دل دیوانه شدی

دل پای تو شد آواره و در به در

ای ابر بهارم ببار روی سرم

که من از همه عاشق ترم

ای بی خبر از حال و روزم

نرو تا بی تو دیوانه نشم

ای همه آرامشم

ای بی خبر از حال و روزم

ای ابر بهارم ببار روی سرم

که من از همه عاشق ترم

ای بی خبر از حال و روزم

نرو تا بی تو دیوانه نشم

ای همه آرامشم

ای بی خبر از حال و روزم

نمی شه باشی و نمیرم واسه تو

نشی دور از دلم می شم دلتنگ تو

به جون هر دومون تو دنیای منی

نمی دونی ولی مرحم دردای منی