چی ساختی تو از من، یه آدم مودی
اینجوری نبودم من، تا وقتی تو بودی
چی ساختی تو از من، از آدما کندم
لبخند رو لبامه ولی بی تو نمیخندم
چشام خیره‌اس به دیوار و فکرم پیش تو
بیدار میمونم از دوازده تا شیش صبح
یه چند ماه بگذره منو یادت میره خوب
بزن بارون ولی آروم
که من امشب دلم تنگه
بزن بارون که اشکامون
چقد امشب هماهنگه
ازم دور شد یه جوری
شاید چند سال نوری
ببین توی سرم جنگه
مگه اون قلبش از سنگه
تنهاییم بی تو ضربدر دوئه
تو که خیلیا هستن‌‌ دورت
کیه که واسه تو سر خم کنه
دورت بگرده تا خسته‌ات کنه
یه سی ساله پیرم
بعد تو دریا نمیرم
حقم بودی و رفتی
حقمو از کی بگیرم
نمیخوام بدونم کی الان دستاتو میگیره
چند روز دیگه اسم منم از یادتو میره
یکی اینجا نشسته فقط عکساتو میبینه
داره میمیره

دیگه ساحلو نمیخوام ببینم بدون تو

اخه موج دریا شبیه موهای توعه

میخوام اخرین تصویرت تو ذهنم بمونه خب

هنوز بهترین اهنگ جاده صدای توعه

حالم به تو بستگی داشت با تو هر چی بگی داشت

زنده بودنم فقط با تو بوی زندگی داشت

دیگه نیستی گل بچینم زیر پات بگو کی دیگه مثل من میمیره برات

نیستی گل بچینم زیر پات بگو کی دیگه مثل من میمیره برات

دنیا نمیخواست ما رو با هم ببینه میدونم تو رو یادم نمیره

بدترین حس دنیا برام خداحافظیه با وابستگیه

حیف که بعدا قلبامون میفته دست غریبه ها

اخرین خنده هامون میشه اولین درد عمیق ما

گم کردی خودتو یه جوری که دیگه پیدات نکنم

بعد تو فهمیدم رو موندن کسی حساب نکنم

دیگه نیستی گل بچینم زیر پات بگو کی دیگه مثل من میمیره برات

نیستی گل بچینم زیر پات بگو کی دیگه مثل من میمیره برات

یه قفس تنگ مال من یه جای قشنگ مال تو

خاطره کشی ها مال من همه خوشی ها مال تو

من دلم بارونو میخواست تنها بغل تو

اگه هنوز راه خونه رو بلدی یکم عجله کن

دیگه نیستی گل بچینم زیر پات بگو کی دیگه مثل من میمیره برات

نیستی گل بچینم زیر پات بگو کی دیگه مثل من میمیره برات

میری هر بار پیشمونی تهش باز

فقط میری قلب منو میندازی خش باز

میری تنها سرازیره اشکام

تو که قول داده بودی مونی تا تهش باهام

جای دستات خالیه تو دستام

گفتی پیشمونی و همیشه حواست هستا

چی میشم من بی تو بی نفسات

بگیری خودتو ازم میمیرم از الان

هی دلم کو دستشو بگیر برگرده خونه

هی دلم کو دلم میخواد فقط تو بخونه

هی دلم کو دستشو بگیر برگرده خونه

هی دلم کو دلم میخواد فقط تو بخونه

شیرینه رابطمون می ارزید به دعواش

انگار هیچی نشده بات حرف میزدم فرداش

چی ساختی تو از من یه آدم مودی
اینجوری نبودم من، تا وقتی تو بودی
چی ساختی تو از من، از آدما کندم
لبخند رو لبامه ولی بی تو نمیخندم
چشام خیره‌اس به دیوار و فکرم پیش تو
بیدار میمونم از دوازده تا شیش صبح
یه چند ماه بگذره منو یادت میره خوب
بزن بارون ولی آروم که من امشب دلم تنگه
بزن بارون که اشکامون چقد امشب هماهنگه
ازم دور شد یه جوری شاید چند سال نوری
ببین توی سرم جنگه مگه اون قلبش از سنگه
تنهاییم بی تو ضربدر دوئه تو که خیلیا هستن‌‌ دورت
کیه که واسه تو سر خم کنه دورت بگرده تا خسته‌ات کنه
یه سی ساله پیرم بعد تو دریا نمیرم
حقم بودی و رفتی حقمو از کی بگیرم
نمیخوام بدونم کی الان دستاتو میگیره
چند روز دیگه اسم منم از یادتو میره
یکی اینجا نشسته فقط عکساتو میبینه داره میمیره