دلتو بزن به دریا،بیخیالِ حسرت و درد

مگه چند بار آخه میشه توی دنیا زندگی کرد

زندگی مثل یه سازه، گاهی کوکه و میزونه

واسه ی قلبای عاشق،از امیدو عشق میخونه

گاهی خسته و شکسته،از دل سنگی یه تقدیر

میزنه شکل جدایی،توی لحظه های دلگیر

دلتو بزن به دریا ،بیخیال حسرت و درد

مگه چندبار ،آخه میشه، توی دنیا زندگی کرد

نده دل ،رو به گذشته، که خوشی ها روبروته

هرچی دیروز، جا گذاشتی، بیخیال،بزار و برگرد

زندگی رنگ چشایِ،مادرِ،وقتی می خنده

عطر اون ،آغوش اَمنِش،دلو رو ،غصه می بنده

یا همون، چایِ دم عصر،توو حیاط پدری مون

صدای کرکرِ خنده،میونِ دور همی مون

دلتو بزن به دریا، بیخیالِ حسرت و درد

مگه چندبار، آخه میشه، توی دنیا زندگی کرد

نده دل رو به گذشته، که خوشی ها روبروته

هرچی دیروز، جا گذاشتی، بیخیال،بزار و برگرد

آدم و حوا من و تو مجنون و لیلا من و توالا و بلا من و تو تا ته دنیا من و تو

همدم هم فاز همیم محرم هر راز همیم

بی بی و سرباز همیم پس رومو نندازی زمین

پایم باش بمونیم کنار هم جایی نریم

آدم باش مگه چند تا مثل ما هست رو زمین

بند دلم پاره شد ای وای ای وای

عشق تو کرد کارشو ای وای ای وای

خوب بلدی راهشو ای وای ای وای

پس ببریم حالشو ای وای ای وای

الحق و والانصاف یه دریا نمکی تو والله تکی تو

از هر نظر امشب باریک الله صدی تو والله تکی تو

تو صدات بهترین آهنگه

دلم با تو هماهنگه

تو چشمات پره ترفنده

چقدر شیرینه لبخندت

ختم به تو دریاست

تنت برگه گل یاس

می ارزی مثل الماس

سر تو هرجایی دعواست

من همه دنیا رو بگردم مثل تو پیدا نمیشه نه نمیشه
نه هیشکی توی دنیا عشقم مثل تو زیبا نمیشه نه نمیشه
یکی اینجاست که تو هرجوری بشی باز تورو دوست داره همیشه
یکی اینجاست که تو راه تنها نمیذاره نمیذاره همیشه
دلم از تنهایی انقدر شده خسته که نپرس
دلم اصلا یه جوری افتاده دستت که نپرس
این دیوونه یه جوری دل به تو بسته که نپرس
بگو داری توی چشمام میخونی عاشقتم
تو چه با من بمونی یا نمونی عاشقتم
حتی با این همه نامهربونی عاشقتم
ستاره میشی تو آسمونم اومدی ماهو دادی نشونم
اگه تو امشب پیشم نباشی آروم نمیشه دل دیوونم
یادم نمیره اون شبو با تو گفتی همیشه دارم هواتو
من که به جز دل چیزی ندارم بیا عزیزم اونم برا تو

برای من هنوز شکل روز اولتی
هنوز تازگیتو داری واسم
هنوزم به چشمات که زل می زنم
به هیچی جز نگات نیست حواسم
هنوزم به فکر تو شبا می ره خوابم
هنوز حرف تو که می شه من یه بی اراده‌م
که واسه دیدنت حاضرم تموم شهرو
بیام پیاده زیر پام بزارم
من تمومزندگیمو دنبال یکی شبیه تو بودم
بعد پیدا کردنت تمومه شعرامو برا تو خوندم
تو تموم زندگیمی دیگه عشق آخریمی اره
هیشکی وقتی هستی جز‌تو واسه من اهمیت نداره
فکرشم نکن خسته شم ازت
فکرشم نکن دست بکشم ازت
فکرشم نکن تورو نبینمت یه روز
من به عشق دیدنت نفس می کشم فقط
برای من هنوز قشنگه دیدنت
قشنگی مثل روز اولی که دیدمت
همیشه تو دلم ادامه می دمت
ادامه می دمت ادامه می دمت
نه تکرار می شی نه تکراری
به تو حسی رو دارم که تو بهم داری
همه دنیا برن می مونم پیش تو
می‌دونم تو منو تنها نمیذاری

رو به رومون موج دریا  خط ساحل تو نگاته
انگار آتیش توی چشمات رنگ دریا تو چشاته
پا برهنه روی ساحل  داری دائم پا میزاری
شور زیبای عشقو داری هر آن در میاری
من فدا دل فدا با این همه ناز و ادا
میخوام بگیرم سرتا پاتو من به عشقت از طلا
من فدا دل فدا با این همه ناز و ادا
من واست قربونی میدم چشم بد دور ازتا
تو یکم سختگیری اما قلبت از جنس بلوره
نبینم اخم تو چشمات این اداها از تو دوره
فاصله بین من و تو کاشکی یک مو هم نباشه
کاش جداییمون یه لحظه حتی یک روزم نباشه

این هوا هرچی نداره
خاطره هامونو به یادم که میاره
میگن حالت خوبه یا نه
راستش اصلا هیچ جوره تعریفی نداره
تو که اینو میدونستی
چجوری رفتی چجوری آخه تونستی
توی آتیش نگاهت
سوختمو ول کردیمو جفت دستامو بستی
یادت رفت شبای تو خیابون
دوتایی زیر بارون همه خاطره هامون
یادت رفت چه روزایی رو دیدیم
چه نقشه ها کشیدیم بگو دلت کجا موند
بگو یادت هست شبای تو خیابون
دوتایی زیر بارون همه خاطره هامون
بگو یادت هست چه روزایی رو دیدیم
چه نقشه ها کشیدیم بگو دلت کجا موند
بخشیدم با اینکه خیلی ازت بد دیدم
با خاطره ها هم ساختیم
اگه خب زیادی هم من میرم
میدونی تو همیشه تو دلم میمونی
منم با شبای تاریکم و تو که دل نداری و آرومی
یادت رفت شبای تو خیابون
همه خاطره هامون
یادت رفت چه روزایی رو دیدیم
چه نقشه ها کشیدیم بگو دلت کجا موند
بگو یادت هست شبای تو خیابون
دوتایی زیر بارون همه خاطره هامون
بگو یادت هست چه روزایی رو دیدیم
چه نقشه ها کشیدیم بگو دلت کجا موند

ای ساقی ای ساقی پیاله پر کن
دریای روحم را ز ناله پر کن
از رنگ و ریا بیچاره شدم ساقی کجایی
در شهر جنون آواره شدم ساقی کجایی
ای ساقی ای ساقی پیاله پر کن
دریای روحم را ز ناله پر کن
ای ساقی من عمر دوباره ای ندارم
با جامی مستم کن که چاره ای ندارم
ای ساقی من عمر دوباره ای ندارم
با جامی مستم کن که چاره ای ندارم
از رنگ و ریا بیچاره شدم ساقی کجایی
آخ در شهر جنون آواره شدم ساقی کجایی
از رنگ و ریا بیچاره شدم ساقی کجایی
آخ در شهر جنون آواره شدم ساقی
کجایی

من این پایین نشستم سرد و بی روح تو داری میرسی به قله ی کوه

داری هر لحظه از من دور میشی ازم دل میکنی مجبور میشی

تا مه راهو نپوشونده نگام کن اگه رو قله سردت شد صدام کن

یه رنگ مرده از رنگین کمونم من این پایین نمیتونم بمونم

خودم گفتم که تلخه روزگارت منو بیرون بریز از کوله بارت

دلم میمرد و راه بغضو سد کرد به خاطر خودت دستاتو رد کرد

برو بالاتر از اینی که هستی تو بغض هر دوتامونو شکستی

با چشم تر اگه تو مه بشینی کسی شاید شبیه من ببینی

منم اون که تورو داده به مهتاب کسی که روتو میپوشونه تو خواب

کسی که واسه دنیای تو کم نیست میخوام یادم بره دست خودم نیست