آخه این حالو ببین

منِ دیوونه همین

ثانیه واست میمیرم

آخه قربونت برم

برا چی غصه و غم؟

بده دستاتو بگیرم

بیا دستاتو بگیرم

وای نگاهت مثل چشمک زدن ستاره

وقتی می‌خنده چشات چه حالی داره

وای نگاهت مثل چشمک زدن ستاره

وقتی می‌خنده چشات چه حالی داره

عزیزم غصه نخور فردا برای مادوتاس

خوابی که دنیا برامون دیده مثل قصه‌هاس

پرِ عشقه،پرِ نوره همه چی قول می‌دم که روبراس

آخه این حالو ببین

منِ دیوونه همین

ثانیه واست میمیرم

آخه قربونت برم

برا چی غصه و غم؟

بده دستاتو بگیرم

بیا دستاتو بگیرم

وای نگاهت مثل چشمک زدن ستاره

وقتی می‌خنده دلم چه حالی داره

وای نگاهت مثل چشمک زدن ستاره

وقتی می‌خنده چشات چه حالی داره

چرا منو با غصه زنجیر میکنی

با طعنه هات منو زمین گیر میکنی

به حرفایی که میزنم دیر میرسی

دائم منو از زندگیم سیر میکنی

دیوونه وار رویامو بیرون میکنی

تا هر اتاقی بی تو زندونم بشه

دور و ورم دیوار و دیوار میکشی

که فقط دنیای تو خونم بشه

زندگی رو یه شهر کوچیک میبینی

سهم توئم یه گوشه از اتاقشه

دنیا برای من کوچیک و تنگه که

فک نکنم دلم تو دنیا جا بشه

شما که سواد دارین لیسانس دارین روزنامه خونی
با بزرگون میشینی حرف میزنی همه چی میدونی
شما که کلت پره معلم مردم گنگی
واسه هر چیز که میگن جواب داری در نمیمونی
بگو از چیه که من دلم گرفته
راه میرم دلم گرفته ، میشینم دلم گرفته
گریه میکنم میخندم پا میشم دلم گرفته
من خودم آدم بودم باد زد و حوای منو برد
سوار اسبی بودم که روز بارونی زمین خورد
عمر من کوه عسل بود ولی افسوس روزهای بد
همه شهد و با خودش برد خود کوه هم به زمین زد
شما که سواد دارین لیسانس دارین روزنامه خونی
با بزرگون میشینی حرف میزنی همه چی میدونی
شما که کلت پره معلم مردم گنگی
واسه هر چیز که میگن جواب داری در نمیمونی
بگو از چیه که من دلم گرفته
راه میرم دلم گرفته ، میشینم دلم گرفته