تو یا نخواستی یا نتونستی

با قلبت پای من وایستی
شایدم بچه بودی تجربه میخواستی
سر چی رفتی ما که پیش هم بودیم حتی تو هر سختی
واسه من بسه بدونم که تو خوشبختی
یه دفعه عوض شدی هرچی بلد نبودی

از دور و بریات بلد شدی
میخواستمت اما نفهمیدی عشقم فقط تویی
با اینکه بد زدی به من ولی تو قلبم تا ابد تویی
بد تو تنهایی هر شب رفیقم شد

پرسه تو بارونا نصیبم شد
به تو گفتم بری برمیگردی دیدی آخر همینم شد
نفهمیدی کی بود کنارت زیاد بود ازم انتظارت
تو توی دستات ماهو داشتی ولی میگشتی دنبال ستاره

من دلم از دست دنیا خونه دیگه

میرم از من سایه ای میمونه دیگه
سینه ای که اسمتو فریاد میزد

بعد تو سینه ی قبرستونه دیگه
گر گرفتم مثل یه باغ هراسون

قد کشیدم مثل یه فواره خون
این مسیرو برنمیگردم دوباره دست بجنبون

مرگ خستم دست بجنبون
پلک میبندم میون گریه های بی ارادم

دستتو دورم نگه دار من یه شمع رو به بادم
من مثل زیبایی تو از سر دنیا زیادم هم

خودم مردم عزیزم هم عزیز از دست دادم
چشم وا کردم که دنیارو ببینم

سنگ قبرا رو به اسمم کرده بودن
چی بگم تا باورت شه بیگناهم

چی بگم وقتی طلسمم کرده بودن
درد داره اینکه پاسوز یه شهری اینکه دلسوزی نداری درد داره
درد داره اینکه وایسی تا خود مرگ از تنت رخت عزا رو دربیاره

نداریاشو با هم کشیدیم

روزای خوبشم بیا با هم ببینیم
زندگی کم نزد بهمون به ما میرسه دوتایی یه جشن بگیریم
جنگیدیم تا بخندیم تا زخمای کهنه رو ببندیم
تو نبودی اینجا نبودم بدون تو من هیچی به دلم نیست
تو بدتربن شرایطم تو موندی باز برای من
پس حقته برا تو شن قشنگ ترین شبای من
تا آخرش کنارمی تا آخرش کنارتم
الان دیگه تموم شهر میدونه من تو رابطم
دنیا دردامو دیدش خندید

زور گفت هرکی زورش چربید
تا یکی اومد از راه دیدمش دلم لرزید
آره حرفامو تو خوندی بیبی خیلیا رفتن تو موندی
من هرجا که نیازت داشتم خودتو رسوندی

منو تو زیر بارون پیاده رو خیابون میبری تو دل منو آروم آروم

یواشکی نگاه کن یهو منو صدا کن حال پریشون منو روبه راه کن

دیوونه میشم میشینی پیشم بدجوری چشات زده آتیشم

خوشگلی تکی قلبمو میکنی از جاش

سر تو همش جنگه تو دلم حسمو به جز تو به کی بگم

خوشگلی تکی قلبمو میکنی از جاش

یکی تکی دیوونه کمیاب مال منی دیوونه جذاب

زیبای تو طعنه میزنه به روشنی مهتاب

یکی تکی دیوونه کمیاب مال منی دیوونه جذاب

با تو چه خوشم کل غمامو میدی بر باد

تو هوای تو میپره دل عاشقم میبرم تو رو توی حالتی که نباشه غم

نفسی برام میدونی تو بسی برام دل حوری میریزه وقتی تو میکنی نگام

یکی تکی دیوونه کمیاب مال منی دیوونه جذاب

زیبای تو طعنه میزنه به روشنی مهتاب

یکی تکی دیوونه کمیاب مال منی دیوونه جذاب

با تو چه خوشم کل غمامو میدی بر باد

ﻣﮕﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻔﺮ ﻋﻤﺮو ﺗﺎ آﺧﺮ ﺑﺮی
ﺗﻨﻬﺎ راﻫﻮ ﻧﻤﻴﺸﻪ ﺑﻰ ﻳﺎر و ﻳﺎور ﺑﺮی
دﺳﺘﻤﻮ ول ﻧﻜﻨﻰ ﺳﺮد و ﺗﺎرﻳﻜﻪ راه
ﻣﻦ ﺑﻰ ﺗﻮ ﭼﻴﻜﺎر ﻛﻨﻢ واﺳﻢ ﺗﻮﻳﻰ ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه
دل دل دل اﻣﻮن از دﺳﺖ ﺗﻮ و ﻛﺎر ﺗﻮ
ﺧﺴﺘﻪ ام از ﺑﺎزی ﻫﺮ ﺑﺎر ﺗﻮ
ای دل ای دل
ﻣﻦ ﺑﺎ روزاﻳﻰ ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺘﻰ در ﺳﺘﻴﺰم
ﺑﻪ اﻣﻴﺪ ﺑﻮدﻧﺖ زﻧﺪم ﻋﺰﻳﺰم
ﺧﻮﻧﻪ ی ﻓﺮدا رو ﻣﻴﺴﺎزم ﻛﻨﺎرت
ﻫﺮ ﭼﻰ دارم از دﻟﻢ ﺑﻪ ﭘﺎت ﻣﻴﺮﻳﺰم
دل دل دل اﻣﻮن از دﺳﺖ ﺗﻮ و ﻛﺎر ﺗﻮ
ﺧﺴﺘﻪ ام از ﺑﺎزی ﻫﺮ ﺑﺎر ﺗﻮ
ای دل ای دل

نگاه مى كنى و یه شعر مى شكفه تو دفترِ شعرم

نگاه مى كنى و تمام موسيقيم هواتو مى گیره

نگاه مى كنى و چشات دلشورس چشات بارونه

آخه عزيز دلم، ميون اين همه زن كى جاتو مى گیره؟

نگاه مى كنى و یه بغض نصفه شبی تواتاق مى افته

نگاه مى كنى و يه سرقت ادبى اتفاق مى افته

سفر نمى كنم از كنار چشمايى كه اعتبار منن

چشای تو شعرن، تمام بیتایی كه يادگار منن

نبينم اين شعرا كه روى صورتته دوباره خيس بشه

كى فكرشو مى كرد كه اين ترانه سرا غزل نويس بشه

دیدی بعضی وقتها هرکاری میکنی نمیشه؟!

اون موقع مشکل از طرف مقابل نیستا

مشکل از خودمونه که هیچوقت نفهمیدیم خودمون و احساساتمون چقدر با ارزشه

باید یاد بگیریم که رفتنی میره الکی تلاش اضافه نکنیم

موندنی خودش میمونه

یه روز هستی،یه روز نیستی

معلوم کن، تکلیفتو بامن

تو رفتارت یه جوری بود

خودم خواستم که از چشم تو افتادم

تو نبودی جای من، تنها نبودی واقعا

من شدم پرتگاه تو، عشق بلندپرواز من

واسه من عادی شده،تنها لب دریا برم

توام اگه تنگ شد دلت،حرفاتو با دریا بزن

چقدر از تو توقعم بیشتر از حد بود

ولی نه تو نبودی آدمش

اولین عکس دوتاییمون، که گفتم دورش انداختم

دروغ گفتم،هنوزم دارمش

دکلمه:

همیشه که از بدشانسی نیست، مقصر خودمونیم که درست انتخاب نمیکنیم.

همیشه که نباید موند و ساخت،بعضی وقتا باید بری،باید خراب کنی.

باید خراب کنی تا یه چیز قشنگ تر بسازی.

من دیگه قیدتو زدم، درست عین تو بَدم

حاضرم که صدبار بشکنه دلم، ولی دیگه دل به تو ندم

خراب کردی هرچی که بینمون بود آخر، تو با یه دندگیات

منم میخواستم عین خودت باشم، ولی دیدم که دلم نمیاد

رسمه که انگاری اونی که تو رابطه عاشقه، غمگین تره

این من بودم که حتی با یه فاصله،بهش بد میگذره

یه جوری میرم که نمونه یه خاطره، حتی از من تهش

ما نبودیم آدمِ هم، عشق اول و آخرِ من

من شدم آدمِ بد، من که بال و پر بهت دادم آخه با معرفت

دیگه حرفی نیست، برو از چشمم افتادی و زیاده ارتفاع

میدونی مقصرش من بودم، که گذشتم سر هر اشتباه

این همه تو، یه بارم من میرم

بذار این دفعه تو بمونی چشم به راه

تو بودی یه اشتباه

قصه ی من و تو، خیلی بد بود، نه

دیدی همه رفتن،فقط من موندم

میدونم واسه تو گرون بودم

برو به زندگیت برس فکر نکن هنوز موندم

تهش منم میشم درست مثل خودت

که دروغ بگه، الکی گریه کنه

دلم براش میسوزه بیچاره

اون که بخواد به تو تکیه کنه

دلم برا خودم‌ میسوزه دیوونه

که خواست الکی‌ به تو تکیه کنه

بالاخره یکی اومد آخر جمعش کرد

دکلمه:

اشتباه نکنیا نفرین نیست،کارمائه! باید پس بدی.

با تو‌از زمستان رد شدم‌با تو‌بهارم‌میبینم

معرفت با تو‌بلد شدم تورو‌کنارم‌میدیدم

تو‌روزای سخت موندی پای من مگه میشه یادم بره

موندی پای من‌گفتی من کنارتم منم دل دادم بهت

رفیق روزای سخت من با تو‌خیالم‌تخت من

میدونی حرف حرف من محال از تو‌کم‌بشم

فقط به تو‌میرسه بشی پادشاه قلبی

که هیچوقت نزاشتی بمونه تنها

با تو‌میسازم‌همه خاطره هامو

چون با تو‌گذشتم از همه دردا

روزایی که بد بود و گرفته حالم‌

هیچوقت نذاشتی که کم‌بیارم

مسیرم‌سخت بود و طولانی راهم

ولی همه جوره موندی و بودی کنارم