یه روزی با یکی آشنا میشم

کل داستمانمو می‌فهمه خوب

مثل اینکه از روز اول می‌دونه

که خورشید عشقم کرده غروب

از روزی که اون میاد تو زندگیم

آروم میشه قلبم مثل نسیم

مراقبمه مثل یه فرشته

انگار که اون همیشه بوده اینجا

جوری حرفامو می‌فهمه میدونم

که هیچکس تا حالا نفهمیده

دوست داشتنش مثل یه معجزست

مثل اینکه از رویاها اومده

میخواد که همیشه باشه کنارم

هیچوقت نذاره اشکام بریزه

خنده هاش مثل نور خورشیده

همونی که قلبم باهاش همیشه آرومه

وقتی که نگاه می‌کنم به چشماش

احساس میکنم زندگیم قشنگه

روز ولنتاین من دیگه تلخ نیست

پیشش دیگه جایی واسه غم نیست

روز ولنتاین من دیگه تلخ نیست

من دیگه میرم  اصن

جای موندن نیست دیگه اینجا واسم

خستم از خیابوناش

همشون منو یاد تو میندازن

میرم که نبینمت

خستم از این که از خواب پریدم هِی

بیخودی دلخوش بودم

تو هم شدی واسه من شبیه همه

میدونی دلم دیکه تنگ نی برات

حتی دیگه  واسه اون خندیدنات

خود تو باعث این دوری  شدی

دیگه او چشا واسه من نی الان

میدونی دلم دیکه تنگ نی برات

حتی دیگه  واسه اون خندیدنات

خود تو باعث این دوری  شدی

دیگه او چشا واسه من نی الان

من از اینجا میرم

منم مثه خودت میشم بیرحم

ایندفعه فرق داره

فک نکن سراغتو میگیرم

بارون بزنه برفم بیاد

این دله به حرفم بیاد

یادت نمی افتم زیاد

منو چشمام هنوزم دنبال نگات میگردیم
کوه به کوه جاده به جاده رهسپار شب دردیم
آخر قصه ی ما شد قصه ی لیلی و مجنون
نرسیدن ته قصه شد نصیب هر دوتامون
آهای خانوم قصه شدی خاتون قصه
تو از وقتی که رفتی یه دنیاست پر غصه
من از باور بودن رسیدم به نبودن
تو صد رنگی دنیا شدم رنگ نبودن
آخه دلم دست خودش نیست بتونه تو فکر تو نباشه
کی تو فکر عزیزش نمیمونه ازش وقتی جدا شه
شب به شب تنها من و غم و بیداری
وای از این روزا این شبای تکراری
هزار قصه نوشتم واسه عاشقا هر روز
تو هر صد تا هزارش یه دنیا غمه هر روز

صدام کن که صدات آرامش منه اسم تو دلیل نفس کشیدنه
کاش میشد یجوری حرفامو بهت بگم فقط پیش تو دل آروم میشه یه کم
کنار تو یه عمر بازم واسم کمه هیچی نمیخوام بشه عشق تو بسمه
هر جوری باشه باز من دیوونتم من واسه گریه هام دنبال شونتم
بی بی دلی سربازتم همه میرن ولی من ثابتم
طوفان میکنم با همه اما پیش تو من ساکتم

بی بی دلی سربازتم همه میرن ولی من ثابتم
طوفان میکنم با همه اما پیش تو من ساکت
دلواپست میشم همش ببین دستاتو ول نکن پیشم بشین
نفس کشیدن سخته بی چشات ای عشق اول عشق آخرین
بی بی دلی سربازتم همه میرن ولی من ثابتم
طوفان میکنم با همه اما پیش تو من ساکتم
بی بی دلی سربازتم همه میرن ولی من ثابتم
طوفان میکنم با همه اما پیش تو من ساکتم

دارم دوباره از دست میرم دارم واسه یکی میمیرم

که یک دقیقه حتی توی خیالمم نیست

چشاشو رو تبم میبنده به بغض هر شبم میخنده

ببین واسه یه لحظه هم به فکر حال من نیست

عشق همه ی کابوسم شد عشق بعد تو افسوسم شد

من بهونه ای ندارم اگه تو هم نباشی بخوام دوام بیارم

نه بعد تو رویایی نیست نه بعد تو دنیای نیست

من بدون تو عزیزم از نفس کشیدم تصوری ندارم

بهت تمام دنیامو دادم چی جای اون گرفتم

به جز بغض به جز اشک به جز آه

به هر غمی بگی تن دادم واسه تو که نبودی

نه همدم نه همدرد نه همراه

آمده ای تا بروی باد زمستانی بارش تند تبه دل برفه پشیمانی

سروا زده از شعله ی تب سوز بلا نه دیوانه مرید نرسیده به خدا نه

بغضه نود روزه گل گریه پنهانی ریشه خاکستر این فصله پریشانی

تو میروی و حاله شبه چله خرابست

این بخت بد از اول هر حادثه خوابست چه خوابست

بی تو تنها از یاد رفتم جفت مست منه دیوانه نبودی نبودی

زنجیر بر لب بیهوش از تب به در بسته زدم خانه نبودی نبودی

ای عشق ای عشق ای داد ای درد

تو چه هستی که غمت چاره ندارد ندارد

ای کاش میشد بی ماه سر شد

که ستاره سر خاکه شب کابوس نبارد

آه ای من شیدا دله دیوانه ی دل سوز

وا مانده از این تجربه ی تلخه نفس سوز

تا کی با این داغه سنگین کوه درد و مرد میدان باشم

شاید باید ای حاله من زخمه جان خود

را درمان باشد ای عشق خداوند نگه دار تو باشد

بی تو تنها از یاد رفتم جفت مست منه دیوانه نبودی نبودی

زنجیر بر لب بیهوش از تب به در بسته زدم خانه نبودی نبودی

ای عشق ای عشق ای داد ای درد تو چه هستی که غمت چاره ندارد ندارد

ای کاش میشد بی ماه سر شد که ستاره سر خاکه شب کابوس نبارد

نمیدونم که این نگات از من دیوونه چی میخواد

نمیخوام چیزی بگم که واسش بد شه برام

هی میخوام دست دلو رو نکنم

اما نمیتونم نمیتونم نمیتونم

میگی منو خوب بلدی میدونی از تو چی میخوام

میدونم راست نمیگی در نمیاد اما صدام

هی میخام حرفتو باور نکنم

چرا نمیتونم نمیتونم نمیتونم

آخه دل کارش حالش به نگاه تو گیره

یه جورایی زنجیره نگو نمیدونی

من طرفدار حال اون چشای مشکیتو

اون نگاه جدیتم نگو نمیدونی

وقتی که میخندی

مثل بارونه آرامشی رو جاده قلبم

موهای بازتو

میکشه پای دریا رو تو خونه کم کم

آخه دل کارش حالش به نگاه تو گیره

یه جورایی زنجیره نگو نمیدونی

من طرفدار حال اون چشای مشکیتو

اون نگاه جدیتم نگو نمیدونی