کنارم میمونه رو با چشام دیدم

اون ک دنیارو بد کرد

یه روز عاشقش بشم خوبشم دیدم

من یه کوچم ک بن بسته من شدم از همه خسته

نه دیگه واسه من بسته من چشام خیلی میترسه

اون ک یه روز با کل دنیا ‌واسه من فرق داشت

چشای خوشگلش دیونه بود برق داشت

جونمو برداشت رفت شایدم حق داشت رفت

تو نیستی من همش دارم سراغتو از این شبا میگیرم

تو فکر این ک پیش کی نشستی آخرش یه شب میمیرم

میرم ک پشت فرمون از کنار خونتون

فقط رد میشم اره منم

یه روز شبیه تو مثل تموم آدما بد میشم

با پای دلم یک شب در دام تو افتادم

عاشق کُش زیبارو چشمان تو چون آهو

صد دل شده عاشق دل قلبمو جادو

لبخند تو آرام کند این دل بیمار ای یار

بیتاب شدم تا برسد لحظه ی دیدار ای یار

دوری مکن از چشم من قلب گرفتار ای یار

از یاد مبر یا دگر خاطره هایم ای یار

با فرفر گیسویت ایمان مرا بردی

با تیر کمان ابرو تو جان مرا بردی

لبخند تو آرام

تو فصل بی رحم فراموشی

وقتی تنت از عشق لبریزه

وقتی لباس گریه میپوشی

من با کسی که نیست میخوابم

تو با خیال من هم آغوشی

باید به هرکی جز تو بدبین شد

وقتی دلی دیونه ی من نیست

وقتی ،وقتی که موهاتو نمیبافتم

وقتی،وقتی سرت رو شونه ی من نیست

دور خودم دیوار می چینم

اینجا که دیگه خونه ی من نیست

از زندگی با عشق می ترسم

دیگه برای عاشقی دیره

حس یه مرد مرده رو دارم

که حوصلش از عشق سر میره

این آدم سر خورده چند وقته

با یک جنون آنی درگیره،دگیره،درگیره

وقتی ،وقتی که موهاتو نمیبافتم

وقتی،وقتی سرت رو شونه ی من نیست

دور خودم دیوار می چینم

اینجا که دیگه خونه ی من نیست