یه شاخه گل تو دستمه

تا که بیای ببینمت

دلهره دارم بیخودی

تا لحظه ی رسیدنت

منتظرم سر ساعت

تا تو بیای رد بشی

آهای تموم زندگیم

نکنه باهام بد بشی

پشت سرت راه میام

تا برسی خونتون

مواظبم کسی مزاحم نشه

تو کوچتون

کاشکی تو هم مثل من

عاشق بارون باشی

کاشکی که لیلی بشی و

عاشق مجنون باشی

خدا انگاری تورو نقاشی کرده

آدم هی دلش می‌خواد دورت بگرده

تو گل یاسمنی تپش قلب منی

من که حرفی ندارم قلبمو از جا بکنی

اخماتو وا کن من اومدم میدونم سخت بود نبودنم

من یکیه دلو زبونمم گفتی من عاشقم منم با سر اومدم

اومدم که پیلتو وا کنی پروانه شی اومدم که دست تو دست تو دل دریا بریم

سر روی دیوار نذار من دیگه دستام رسید من خود آرامشم نبینم دستپاچه شی

یه من یه تو پشت فرمون خیرم یه بند به تو تو هم هی حرف بزنی بچه طور

چی ازین دنیا میخوای بچه خوب …

یه آتیش کوچیک و صدای موزیک و مجنونو میخونیم آخ چقد خوبی تو

من یه قصم که تو دل این شهر از زبون تو شنیدنی میشم

سر تا پا احساس من دلم دریاست تو دلم واست پر این حرفاست

ﻣﻴﭙﺮﺳﻰ ﺗﺎ ﻛﻰ

ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻛﻪ دوﻧﻪ ﺑﻪ دوﻧﻪ ﻣﻮﻫﺎت ﺳﻔﻴﺪ ﺷﻦ
ﻣﻴﭙﺮﺳﻰ ﺗﺎ ﻛﻰ

ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻰ اﻣﺎ ﻣﻦ دﻳﮕﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ
ﻣﻴﭙﺮﺳﻰ ﺗﺎ ﻛﻰ

ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻧﻮه ﻫﺎﻣﻮﻧﻮ ﺑﺒﺮﻳﻢ درﻳﺎ
ﻣﻴﭙﺮﺳﻰ ﺗﺎ ﻛﻰ

ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﭼﺮوﻛﻴﺪه ﺧﻄﺎی دﺳﺘﺎم
ﻣﻦ ﻣﻴﺨﻮام ﺑﺎ ﺗﻮ ﭘﻴﺮ ﺷﻢ

ﻳﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻳﺎ ﻫﻴﭽﻜﺲ
ﻣﻴﭙﺮﺳﻰ ﺗﺎ ﻛﻰ

ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻋﺼﺎﻣﻮ ﺗﻜﻴﻪ دادم ﺑﻪ دﻳﻮار
ﻣﻴﭙﺮﺳﻰ ﺗﺎ ﻛﻰ

ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ ﺑﺮام

ﻳﻪ ﭘﻮک از ﺳﻴﮕﺎر
ﻣﻴﭙﺮﺳﻰ ﺗﺎ ﻛﻰ

ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻳﺎدت ﻣﻴﺮه اﺳﻢ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻣﻮن
ﻣﻴﭙﺮﺳﻰ ﺗﺎ ﻛﻰ

ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻴﺸﻴﻨﻴﻢ زﻳﺮ آﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎرون

نباشی نفسم نیست یه لبخند به لبم نیست

یه وقتا دمغم بی رمقم دست خودم نیست

کلافم مثل اون موج که برگشته مسیرو

مثل پیرهنی که گم می کنه عطر کسی رو

دلم دیوونه خونه است عاشقی کار زمونه است

به هر سمتی می رم از تو هزاروصد نشونه است

آخه دلم برات پر می زنه چجوری بی من خوشی

این رسم دلبریت شده یا رسم عاشق کشی

دلم برات پر می زنه چجوری بی من خوشی

این رسم دلبریت شده یا رسم عاشق کشی

رسم عاشق کشی

تو شبای مهتابی من شبای بارونی

حال دل ابری رو هیچ جوره نمی دونی

دل مگه چقدر تاب دوری تو رو داره

آب روی آتیشه بگی دم دما ی دیداره

دم دمای دیداره

آخه دلم برات پر می زنه چجوری بی من خوشی

این رسم دلبریت شده یا رسم عاشق کشی

دلم برات پر می زنه چجوری بی من خوشی

این رسم دلبریت شده یا رسم عاشق کشی

رسم عاشق کشی

آفتابا چه خبر این‌همه راه آمده‌ای
که به این خاک غریبی برسی
ارغوانم را دیدی سر راه
مثل من پیر شده‌ست
چه به او گفتی او با تو چه گفت
نه چرا میپرسم ارغوان خاموش است
دو واره آسمان دیل پور ابو
دوباره دل آسمان پر شد
سیه ابرانه جیر مهتاب کورابو
مهتاب پشت ابرهای سیاه کور شد
ستاره دانه دانه آی رو بیگیفته
ستاره ها دانه به دانه از من روی گرفتند
عجب ایمشب بساط غم جور ابو
امشب بساط غم چه عجیب جور شده است
دیرگاهی ست که او خاموش است
آشنایان زبانش رفته اند
ارغوان ویران است هر دومان ویرانیم

به من که مردم از غمت به من که میپرستمت به من نگو خداحافظ
تموم عمرمو بگیر بگو برای من بمیر فقط نگو خداحافظ
وقتی دوری کلافه میشم از همه

هرجا میرم هوای برای من کمه
به من نگو خداحافظ
بی تو جونم جدا میوفته از تنم

من بیمار تورو ادامه دادنم
به من نگو خداحافظ
به اینکه قد یه پلک میشه

ببینم چشماتو خوشم
من انقدر جون ندارم که حتی یه لحظه ام دلتنگ تو شم
هوای بعد تو لبریزه یه ازدحامی از پاییزه

که باورام تو این فصل بی تو میریزه

لحظه ها رو با تو بودن

در نگاه تو شکفتن

حس عشقو در تو دیدن

مثل رویای تو خوابه

با تو رفتن با تو موندن

مثل قصه تو رو خوندن

تا همیشه تو رو خواستن

مثل تشنگیه آبه

اگه چشمهات منو می خواست

تو نگاه تو میمردم

اگه دستهات مال من بود،

جون به دستهات می سپردم

اگه اسممو می خوندی

دیگه از یاد نمی بردم

اگه با من تو می موندی

غم دنیا رو می بردم

بی تو اما سر سپردن

بی تو و عشق تو بودن

تو غبار جاده موندن

بی تو خوب من محاله

بی تو حتی زنده بودن

بی هدف نفس کشیدن

تا ابد تو رو ندیدن

واسه من رنج و عذابه

اگه چشمهات منو می خواست

تو نگاه تو میمردم

اگه دستهات مال من بود

جون به دستهات می سپردم

اگه اسممو می خوندی

دیگه از یاد نمی بردم

اگه با من تو می موندی

غم دنیا رو می بردم

توی آسمون عشقم

غیر تو پرنده ای نیست

روی خاموشی لبهام

جز تو اسم دیگه ای نیست

توی قلب من عزیزم

هیچ کسی جایی نداره

دل عاشقم به جز تو

هیچ کسی رو دوست نداره

اگه چشمهات منو می خواست

تو نگاه تو میمردم

اگه دستهات مال من بود

جون به دستهات می سپردم

اگه اسممو می خوندی

دیگه از یاد نمی بردم

اگه با من تو می موندی

غم دنیا رو می بردم

اگه چشمهات منو می خواست

تو نگاه تو می مردم

اگه دستهات مال من بود

جون به دستهات می سپردم

لحظه ها رو با تو بودن

لحظه ها رو با تو بودن