دلم را بردی ای عشق
منی که در نگاهت جهانم خانه دارد
ببینم چشم هایت چقدر دیوانه دارد
دلم را بردی ای عشق
تو با آن خنده ‎‌هایت همه قلبم برایت
من آرامم همیشه میان دست هایت
آرامش من بگو بی من در این باران کجایی
تو ای رویای سرگردان کجایی
تمام من بگو ای جان کجایی
آرامش من دلت از گریه هایم بی خبر نیست
کسی از تو به من نزدیک تر نیست
سفر هست و کنارم همسفر نیست
ببین در حرف هایم سکوت دیگری هست
غم غمگین تری هست …
تو را با خاطراتت به قلبم میسپارم
تو را من دوست دارم …

من بهت وابستم و انگار همه نیازمی

بی تو روزام شب نمیشه

آرومم میکنی تو وقتی که بی حوصله م و

بی تو دلم بچه میشه

بهترین همسفر منی بیا بریم سفر

دریا رو با تو دوس دارم

این دل مغرور و اهلی میکنی دلم میخواد

سر روی شونت بذارم

کاش بازم بارون بیاد بارون بیاد

دستاتو دلم میخواد دلم میخواد

مثل تو هیشکی به قلبم جون نداد

من بعد از مرگم تو رو یادم میاد

عشقم تو آرامش خیالمی

تنها بودن با تو داره عالمی

تو اوجم وقتی تو پر و بالمی

من خوبم وقتی به فکر حالمی

چشمت از جنس کدوم دریای طوفانی که غرقش شدم

من کی ام که قلب مهربون تو رو بدونم حق خودم

باورت میشه میمیرم که فقط چند دیقه بات حرف بزنم

اون که واقعا عاشقته حتی اگه سر تو جنگ شه منم

کاش بازم بارون بیاد بارون بیاد

دستاتو دلم میخواد دلم میخواد

مثل تو هیشکی به قلبم جون نداد

من بعد از مرگم تو رو یادم میاد

عشقم تو آرامش خیالمی

تنها بودن با تو داره عالمی

تو اوجم وقتی تو پر و بالمی

من خوبم وقتی به فکر حالمی

واسه رسیدن به تو

من از همه گذشته ام

تو این شبای بی کسی

به خاک غم نشسته ام

نگاه من به سمت تو

همیشه عاشقانه بود

نگاه تو ولی چرا

همیشه بی علاقه بود

تو هجوم تلخ و بی رحم این خاطره ها

بشو فانوس شبم برن این فاصله ها

تو هجوم تلخ و بی رحم این خاطره ها

بشو فانوس شبم برن این فاصله ها

منم که از گرفتگان

همیشه مبتلا ترم

به عشق تو دچارمو

نمیشه از تو بگذرم

بیا به پرس و جوی من

که از خودم بی خبرم

امید من تو هستی و

تویی تویی همسفرم

تو هجوم تلخ و بی رحم این خاطره ها

بشو فانوس شبم برن این فاصله ها

تو هجوم تلخ و بی رحم این خاطره ها

بشو فانوس شبم برن این فاصله ها