مرا که گمشده‌ ای در زمان به سوی توام

مرا که پنجره‌ی باز روبروی توام

مرا که هر شبِ دلگیر غصه گوی توام

مرا که بغض فرو خورده‌ی گلوی توام

مرا که زخم پر و بال آرزوی توام

صدا بزن که سکوت جهان تمام شود

صدا بزن که شب بی زمان تمام شود

که با تو قصه‌ی بی قهرمان تمام شود

هزار و یک شب این داستان تمام شود

مرا که اینهمه از دوری تو در خطرم

مرا که شب به شب از خاطر تو میگذرم

مرا که زمزمه‌ی بادهای رهگذرم

مرا که آینه‌ی آه‌های بی اثرم

مرا که خسته‌ترم هر چه از تو دورترم

مرا که مرگ من است اینکه از تو بی‌خبرم

صدا بزن که سکوت جهان تمام شود

که با تو قصه‌ی بی قهرمان تمام شود

که بغض ابری این آسمان تمام شود

هزار و یک شب این داستان تمام شود