که با نگاهت می بری

تو خلسه قلبم و

میگیری تو غممو

اره حال خوبیه

با حنده هات بهم می ریزه

نظم قلب من

که دور شم از اون که

حال من باهاش خوب شد

واسه دلم جز اون ممنوع شد

غمای من پیش اون همش دود شد

همیشه پرتته حواسم

تا یادمه خودم و من با تو می شناسم

حتی سته با رنگ چشمات لباسم

منی که باخت ندادم پیش تو می بازم