بازیه شومینه خاموش،خونه تو اوج غروبه

واسه آدمی که قلبش،عینهو قطب جنوبه

هوایی نیست تو اتاقم، بس که هردقیقه خاک خورد

از همون لحظه که رفتی،انگاری یه شهروآب برد

جوری رفتی که توعشقت،صدسالم بگذره گیرم

به چه قیمتی می خوای من،این شکست وبپذیرم

اینه حال و روزم امشب،قلب من زلزله خیزه

لااقل خوبه که این سقف،رو سر خودم میریزه

من آب از سرم گذشته، دیگه این حرفاجدید نیست

بدون ازکسی که تنهاس،دیگه هیچ چیزی بعید نیست

بی تو از زندگی خستم، اعتراف مرگ یه مرده

من می ترسم اززمستون،وقتی داره برمی گرده

گُلایی که بهم دادی شده ،خاره توی چشمام

نه میدونم پشیمونم نه می‌دونم تو رو می‌خوام

شبام رنگ شب یلدا، روزام تاریکه روشن نیست

نه اینجا خونه ی من نیست نه اینجا خونه ی من نیست

چقدر تنهایی می‌باره چقدر دنیای من سرده

تحمل میکنم شاید دل تو خونه برگرده

چرا قلبم نمی کوبه مگه تو سینه ی من نیست

نه اینجا خونه ی من نیست ، نه اینجا خونه ی من نیست

پشیمونم از این حالم که اینجوری پریشونم

تماشا کن شکستم رو ببین با گریه می خونم

فراموشم شده عطرت سرت رو شونه ی من نیست

نه اینجا خونه ی من نیست، نه اینجا خونه ی من نیست

بی آرایش چه خوبی آخه نفس کی بودی

به دل تیکه پاره‌ام میختو خوب می‌کوبی

تمام هست و نیستم من با تو راست و ریسم

زندگی تق و لقه بی تو که واینمیستم

عجیبی تو دل برویی تو ذهن من ولویی

از هر کی دیدم عشقم یه چند سالی جلویی

دل با تو تو نبرده طاقت بیاره مرده

جهان جلوی موهات عقب نشینی کرده

چه خوبه چال رو گونت چشای ناز دیوونت

وجودمو دو دستی بهت میدم امانت

با اون چشای وحشی که داری می‌درخشی

عجله کن که باید بلای جون من شی

عجیبی تو دل برویی تو ذهن من ولویی

از هر کی دیدم عشقم یه چند سالی جلویی

دل با تو تو نبرده طاقت بیاره مرده

جهان جلوی موهات عقب نشینی کرده

پشیمانم چرا از دست رفتی
وفا دارم به عهدی که شکستی
تو رفتی از کنارم کوچ کردی
میان آروزهایم نشستی
نمیرسم به تو گذشتم از خودم
رها نکردمت ولی رها شدم
کسی نمانده است به انتظار من
تو در کنار او غمت کنار من
میان خاطراتت آن چنان در سینه میکوبم
که ثابت میکند یک دست هم صدا دارد
یقین دارم کسی ظرف دعا را جا به جا کرده
تو را من آرزو کردم کسی دیگر تورا دارد

به کسی حواسم نیست

آخه تو انقد خوبی

دیگه هیچی نیازم نیست

هیچی نیازم نیست

با حرفات داری منو توی خلسه میبریانقد عاشقونه حرف که میزنی

توی آسمونا منو میبری خیلی

بی دلیل حال بد منو میخری

کی میدونه من تورو انقد میخوامت عشقم

وقتایی که پیشم بودی یادم نمیره نه

نمیخوابیدی شبا تا خوابم بگیره من

کی روی بازوش واسم آغوش میسازه عشقم

جای امنه توی قلبشو اینجوری دادش من

کی با چشماش فقط با تو بودنو خواهش کرد

من دلشو ندارم ببینم رو صورتت اشک

تو خنده بهت میاد فقط بخند

تو هستی من از هر کی دیدم بهتر

چه خوبه یکی شبیت باشه انقد

کی میدونه من تورو انقد میخوامت عشقم

وقتایی که پیشم بودی یادم نمیره نه

نمیخوابیدی شبا تا خوابم بگیره من

کی روی بازوش واسم آغوش میسازه عشقم

جای امنه توی قلبشو اینجوری دادش من

کی با چشماش فقط با تو بودنو خواهش کرد

میخوام هرچی استرس دارم و فراموش کنم

واسه یه بارم به حرفای دلم گوش کنم

من راهی ندارم که بازی درآرم

میرم جلو همینجوری تا بی نهایت

کم نیاری جات رو قله است همیشه

هیچ راهی واسه من بن بست نمیشه

اصلا بذار مارو قضاوت کنن

 اونایی که با ما درگیر حسادت شدن

از همه دورم بشم خودم دلیل حال خوبم میشم

بی خیال هرچی که بود بهتر از اونی که بودم میشم

من واسه رویایی که دارم میجنگم روز و شب

شب شد دوباره بازم چشام تر شد

خاطراتم دو برابر شد
افتادم یاد همونی که شب و روزامم باهاش سر شد
هی جوونیم رفت
شب شد دوباره منم و بی خوابی

اما تو واسه اون بی تابی
تو کنار اون خوشی اما منم دلتنگتم حسابی
هی جوونیم رفت
اگه تک و تنهام فدای سرت

بارونیه چشمام فدای سرت
اگه دلخوشیتونه اگه زندگیتونه

میرم دیگه نمیاد دور و برت
اگه کم آوردم فدای سرت

زنده ام ولی مردم فدای سرت
تو دلم آشوبه خوب میدونم

چوب سادگیمو خوردم فدای سرت

قصه دو پرنده

مادوتا مثل،دوتا پرنده

یکی توو بغضه یکی می‌خنده

تو اهل پرواز من اهل موندن

پرامو چیدی هم قفسِ من

به شوق رفتن تو پر کشیدی

تو زخمِ بالِ منو ندیدی

این آسمونو بعد تو نمی‌خوام

ازین قفس بی تو بیرون نمیام