تنها نشسته بودم و بی لبخند

عمری در انتظار شما بودم

یک لحظه خوابم رفت و جا ماندم

من نیز هم قطار شما بودم

بعد از هزار پرسش و واتحقیق

هک کرده اید بر بدنم با تیغ

انقد ساده ام که نفهمیدم

من نقشه ی فرارِ شما بودم

یک عمر زیرِ چکمه یتان مُردم

صورت به سما سیلیتان بردم

پنداشتید احمقم اما من

در فکر اقتدارِ شما بودم

در روزهایِ حمله ی تنهایی

تنها علیه فاجعه جنگیدم

امروز اگر حریم شما امن است

من سیم خاردارِ شما بودم

در من هزار قاصدک تنها

در حسرت نسیم شما مُردن

از من گذشته اید ملالی نیست

از من که در کنارِ شما بودم

این زندگی به مرگ شباهت داشت

پیراهنِ سیاه به تن کردم

هم سوگوار عمرِ خودم بودم

هم اینکه سوگوار شما بودم

من دل شکسته ترکِ وطن کردم

خونین و خسته ترک وطن کردم

سهمی از این شکار ندارم چون

من طعمه ی شکارِ شما بودم

من دل شکسته ترکِ وطن کردم

خونین و خسته ترک وطن کردم

سهمی از این شکار ندارم چون

من خود شکارِ شما بودم

 

 

نمیدونم چی باعث این شد که بری نمیدونم نمیخوامم که بدونم
پر نورم پر پرواز آره تنها داره آروم میگذره شبهام
مثل اون قایق تنها که داره میره پیش نور یه مهتاب
با تنهاییام حال میکنم هر چی ازت دارمو چال میکنم
خاطره هامونو تار میکنم دیگه فقط رو خودم کار میکنم
سوار قطار رفتن شدی رفتی برو به سلامت عیب نداره
ولی میدونی که این قطاره بلیط برگشت نداره
آره بیخیالتم کاری ندارم با کی میری با کی میای
دیگه تو فکرت حتی تو خوابت منو نمیبینی دیگه نمیام
بی قرارمی میدونم اینو ولی اینا تازه اولاشه
حسی که بهت داشتم عزیزم تموم شده و آخراشه
بی خیال اونکه لیاقتش شده قد همون حماقتش
همونی که حتی به غلط ولی با قلبم میکردم حمایتش
بی خیال اونکه این همه سال نمیدی چقدر میرم از حال
به خیالش منو گره زده ولی نمیدونه فقط به کاهدون زده

 

اگه جدایی ازت منو بسوزونهمن برنمیگردم دیگه به اون خونه

نمیشه بازی کنی با قلب دیوونه

قفس بسازی برام همیشه تو خونه

میرم که اینجوری تموم بشه دردم

درو ببند آروم من برنمیگردم

نمیشه بازی کنی با قلب دیوونه

قفس بسازی برام همیشه تو خونه

میرم که اینجوری تموم بشه دردم

درو ببند آروم من برنمیگردم

اگر یه روز دلت گرفت خواستی با یکی حرف بزنی
منو داری منو داری منو داری
هرجای دنیا که باشی بدون که تو قلب منی
منو داری منو داری منو داری
همه تنهات بذارن من که نمردم

پشت سر جات بذارن من که نمردم
نمیذارم دلتو بازی بگیرن

خم به ابروت بیارن

من که نمردم
اگر خلوت شه یه روز دور و برت

من خودم تنهای تنها پیشتم
همه دردات روی دردام نفسم

من خودم تا ته دنیا پیشتم
اگه چشمات یه روزی بارونی شه

همه ی شهرو به آتیش میکشم
بذار قلبتم ازم دوری کنه

مهم اینه که خودم نزدیکشم

دوباره بغض یکریزو

یه رویای غم انگیزو

جای خالیت توو این خونه

که مثل مرگ می‌مونه

دلم دربدره بی تو

چقدر سخت می‌گذره بی تو

می‌میرم توی تنهایی

کجای دور دنیایی

کجای دور دنیایی

نمی‌دونی نمی‌دونی

دوباره بغض و ویرونی

دل آشوبی پریشونی وای

دیگه هیچ حس و حالی نیست

بمیرم هم خیالی نیست

نمونده واسه من جونی وای

مروره خاطراتی که

همیشه تلخ و تاریکه

واسه من باعثه درده

منو بی دلخوشی کرده

دوباره خش خش برگو

صدای ساکت سردو

دوباره نم نم بارون

منو این درد بی درمون

نمی‌دونی نمی‌دونی

دوباره بغض و ویرونی

دل آشوبی پریشونی وای

دیگه هیچ حس و حالی نیست

بمیرم هم خیالی نیست

نمونده واسه من جونی وای

دیگه نمیشه تنگ دلم برات از ته دلم
میکنم آرزوی سلامتی منو فورختی پای چی
تو رفتی با یکی میگی برگرد د آخه به چه قیمتی
منه دیوونه پای تو گذاشتم جونمو
دیدی آخرم تو مغرور شدی
همیشه عشقت وصله ی تنم بود
جون من دیدی آخرم ازم دور شدی
حالا برگشتی یه دم دور و برم که چی شه
دل من مثه تو نیست خوبو بد و حالیشه
تو برام نیستی دیگه نه دیگه
نیستی همون آدم سابق
هنوزم عکس تو بگراند رو گوشیمه
خاطرات بینمونم همه دلخوشیمه
خوبه که میگن خلایق هر چی لایق
ﻣﻦ واﺳﻪ ﺗﻮ ﻛﻢ ﺑﻮده وﺟﻮدم
ﻫﺮ ﭼﻰ ﻫﺴﺖ واﺳﻪ ﺗﻮ ﻣﻦ ﻛﻪ ﻧﺒﻮدم ﻣﺜﻞ تو
ﻣﻦ ﻏﺮورم رﻓﺖ ﭘﺎی تو ﻣﻦ ﺗﻮ ﻫﻮات ﻋﺸﻘﺘﻮ زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮدم
ﻧﺒﻮدی ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﻰ ﭼﻴﻪ دردم ﻣﻦ از ﺗﻮ ﺗﻮﺑﻪ کردم

همینه زندگی انگارهی تکرار، تکرار، تکرار

رفیقم شو غمامو از دلم وردار

تو که بارونو دوست داشتی

از حالم خبر داشتی

چرا قهرو چرا آشتی

چرا غم تو دلم کاشتی

تو که بارونو دوست داشتی

الانم با اونو دوستاشی

توکه عاشق این شهری

چرا پس باهمه قهری

چقدر تلخی چقدر زهری

عجب آدم نااهلی

از حالم چی می فهمی

جدیدا خیلی بی رحمی

شدی یه آدم سمی

رفتو ولم کرد من موندم بی حرفی

منو لهم کرد همون که ازم میترسید

حتی نگفت ببخشید

میگفت باید مال من شی

الان تنهام رو بالکن

منو باد وحشی

تو ای دنیای آشفته

تو این روزای سردرگم

منو نسپار به تنهایی

منو نسپار به این مردم

من از آدما میترسم

به کل شهر مشکوکم

بیا و منو روشن کن

خیلی وقته متروکم

میدونی مشکلم با تو فقط دوریه دستات نیست

باهات قهره دلم آخه ، دلت وابسته ی من نیست

همینقدر یهویی دیدم ، نباشی بی تو میمیرم

فقط وقتی چشام بستس ، دارم دستات میگیرم

منو زندگی خسته کرده ، کاراش دیوونه کرده

کادوهاش پس میدم  فقط ،  بره دیگه برنگرده

میدونستی برام حتی ، عزیزتر از نفس هامی

میشد پرندهه باشم ، تصور کن تو بالهامی

بدون مکث میرفتیم تا ، ببینیم پیشه ابراییم

ولی الان کنارم نیست ، بشه شریک تنهاییم

منو زندگی خسته کرده ،کاراش دیونه کرده

کادوهاش پس میدم فقط، بره دیگه بر نگرده