هرچی دوست داری بگو

از آرزوهای محال از هرچی بیزاری بگو

پنجره هارو وا نکن به فکر پر زدن نباش

اینجا یه آسمونه که همیشه آبریه هواش

آرزو کردن واسه ما خودش یه آرزو شده

آرزو لقمه ی نون بدون ترس و واهمه

یه لحظه چشماتو ببند بدون حرف و بی صدا

با قلب آرزو بکن حرفاتو میشنوه خدا

آرزو کن روی زمین خالی شه از خون و جنون

از آدمایی که فقط دروغه توی حرفاشون

حرف های من گلایه نیست

یه حرف کهنه تو دله

نامه اعتراض ما اینجا نخونده باطله

صدای ما زندونیه پشت حصار پنجره

ببین چه فریادی بشه اگه از این قفس بره

رویای من رهایی از قفس سرد تنم

دارم تو این ترانه هام یه حرف تازه میزنم

یه لحظه چشماتو ببند

هرچی دوست داری بگو

از آرزوهای محال از هرچی بیزاری داری بگو

پنجره هارو وا نکن به فکر پر زدن نباش

اینجا یه آسمونه که همیشه آبریه هواش

اگه یه جا قلبت گیره اگه زندگی نه بهت میگه

بزن قدش سخته از عشق دل بریدن بله

هی دویدن سخته

واسه به آدم سرکش مثل من

نشه تو قلبت بشه سنگ مثل من

دنیات بشه ترک موتور سردت بشه شب توی شهر

بده پز عالی با جیب خالی بگو رو‌ روالی

اخه با یه سری رو‌که باشی نمیذارن دیگه رو به راه شی

با غمهات حال کن یه روزی میگیری پرو بال تو

جلو همه خمو راست نه ولی جلو خودت کتو باز کن

از تو یدونه هست یه نسخه ی جدیده بدون نقص

یه روزی میبینی جیبت پره

دشمنت رفیقت شده

میرسمو میرسمو میرسم به هرچی که

دلت میخوادو شب بیداریات میده نتیجه

حتی دیدنمم دیگه سخت میشه

خوب نوبت منم شد

شکر زندگی ورق خورد

عوض شد لباس خوب به تنم خورد من هر صبح

با یه خدکار بیک

هدفهام خورد آره تیک

اما خاطرهامو حفظم حتی از نه ماهگیم

دورتو خلوت کن تلاشو ضربدر ۲

ببر این شترنجو

یه روز میبینی دست رنجو

جابنداز این فرهنگو

که هرکی گفت درکم کن

ازش دوتا درد کم کن

صورتشو پر لبخند کن

واسه ی این دل من تو نمیشه نمیشه نمیشه

دنیارو بیخیال تا تو هستی باهام

اون بهشتی که میگن با تو همینجاست همیشه همیشه

تو که زیباترین شعری روی لبام

حتی مجنون مثل من لیلی رو انقد نمیخواست نمیخواست

آخه من از خدا غیر تو چی بخوام

اسممو از لب تو هرشب و هر روز شنیدن چه زیباست

چه زیباست …

عشق تو قانونمه درده و درمونمه از تو ندارم دل رفتن

قسمت اگه دوری شه صد سال نوری بشه این چشا پای تو نشستن

عشق تو حس عجیبه قصه ی آدم و سیبه

خوبه با این که فریبه بودنت مثل طبیبه

عاشقی درد کمی نیست زخمی ام بال و پری نیست

رو به من جز تو دری نیست …

عشق تو قانونمه درده و درمونمه از تو ندارم دل رفتن

قسمت اگه دوری شه صد سال نوری بشه این چشا پای تو نشستن

تکرار لبخندت نمی‌ذاره برم؛ من دلخوشیم اینه

اصرارِ قلبم کارِ چشماته که یه‌زیبای مغروره

فکر نبودِ تو محاله از خیالِ من چقد دوره

بی هیچ حرفی

عاشقم کردی

من تمومِ زندگیمو واسه این احساس می‌خوام

من چشاتو وقتی با چشمایِ من تنهاس می‌خوام

بی هیچ حرفی

من دلم میره

آرزومه که دلم با خنده‌هات آروم باشه

من خودم راضی شدم قلبم به تو محکوم باشه

دیوونگیم باتو هنوزم عشقه؛ حس زندگی داره

چشمات واسه زیبا شدن هرچی بخوام، هرچی بگی داره

این قلبِ دیوونه فقط می‌تونه باتو تا ابد باشه

می‌شه مگه یه‌ثانیه این حالِ خوبم باتو بد باشه

بی هیچ حرفی

عاشقم کردی

من تمومِ زندگیمو واسه این احساس می‌خوام

من چشاتو وقتی با چشمایِ من تنهاس می‌خوام

بی هیچ حرفی

من دلم میره

آرزومه که دلم با خنده‌هات آروم باشه

من خودم راضی شدم قلبم به تو محکوم باشه

من اسیر چشماتم

هی حرف بزن با من

من تشنه ی حرفاتم

از بوی تو مدهوشم

چشمان تو تن پوشم

آغوش تو درمونه

من مریض آغوشم

تا دور میشم از تو

دلشورتو میگیرم

نزدیک تر از این باش

با منی که درگیرم

انگار همه دنیا

در دست تو درمانی

جان است همه جانم

وقتی که تو جانانی

من مست ز بوی تو

درمانده ی کوی تو

من لشگر درمانده

تو رستم دستانی

هر سو که روم رویت

هر خانه روم کویت

میدانمو میدانی

من تشنه ی توام

تن تشنه ی توام

دست منو بگیر

دستات بارونه

دیوونه ی توام

دیوونه ی منی

آباد کن منو

دنیا ویرونه

من تشنه ی توام

تن تشنه ی توام

دست منو بگیر

دستات بارونه

دیوونه ی توام

دیوونه ی منی

آباد کن منو

دنیا ویرونه

چون مه کامل رخ زیبای تو

شهر به دنبال رد پای تو

میکشدم عشق تو تا ناکجا

آخرتم رفت سر دنیای تو

با عشق تو ای محروم

میسوزم و میسازم

زین عشق کجا بهتر

میسوزم و مینازم

عاشق شو منی جانا

کم نیست در این میدان

یا برده به میدانم

یا مردمو میبازم

انگار همه دنیا

در دست تو درمانی

جان است همه جانم

وقتی که تو جانانی

من مست ز بوی تو

درمانده ی کوی تو

من لشگر درمانده

تو رستم دستانی

هر سو که روم رویت

هر خانه روم کویت

میدانمو میدانی

من تشنه ی توام

تن تشنه ی توام

دست منو بگیر

دستات بارونه

دیوونه ی توام

دیوونه ی منی

آباد کن منو

دنیا ویرونه

من تشنه ی توام

تن تشنه ی توام

دست منو بگیر

دستات بارونه

دیوونه ی توام

دیوونه ی منی

آباد کن منو

دنیا ویرونه

خیابونو دوست دارم اما

حتی قانونو دوست دارم اما

بدون تو نه نه نه

گل زردارو دوست دارم اما

صبح فردارو دوس دارم اما

حتی دردارو دوس دارم اما

بدون تو نه نه نه

من زنمو دوست دارم اما

بابا شدنمو دوس دارم اما

مردنمو دوس دارم اما

تو نباشی نه نه نه

مادر شدنتو دوست دارم

لاغر شدنتو دوس دارم

حتی خر شدنتو دارم

آی نه نه

نه نه نه

منی که یخ زده بودم

قلبی که سردش بود

از عشق میسوزه حالا

خدایا این چه دردش بود

چشامو میبندم

قلبمو باز میکنم

عقلم اگه چیزی گفت

به اونم اعتراض میکنم

چندبار زندگی

برای من یکی

مثل تو رو میکنه

یکبار عاشقی

میاد و میزنه

دنیاتو زیرو رو میکنه

چشمات

عایشه

آتیش آتیش آتیشه

لب هات

عایشه

آتیش آتیش آتیشه

چشمات

عایشه

آتیش آتیش آتیشه

لب هات

عایشه

آتیش آتیش آتیشه

چراغ شب هامی

مرهم دردامی

به هر شهری سفر کردم

به هر چشمی نظر کردم

چشات پرتگاه عالم بود

چه جاهایی خطر کردم

شاعرترینی واسه من

فاخرترینی واسه من

تو دورم بشی از من

حاضرترینی واسه من

عایشه عایشه

تو دلم آتیشه

تو دل من دیگه

هیشکی جا نمیشه

یا مال من میشی و

من با تو مرد میشم

یا که دنیارو نمیخوام

دوره گرد میشم

چشمات

عایشه

آتیش آتیش آتیشه

لب هات

عایشه

آتیش آتیش آتیشه

چشمات

عایشه

آتیش آتیش آتیشه

لب هات

عایشه

آتیش آتیش آتیشه

اما اخلاقت مث پیکانه

از دور شبیه اقیانوسی

اما حقیقت قده یه لیوانه

میخندی آروم جلوی بقیه

با خودشون میگن همه چه احمقیه

هرکی این جواهرو از دست بده

نمیدونه شب چه تق تقیه

تو خونه جنگه شیشه با سنگه

رفیقمون انگار خیلی زرنگه

لات بازیش واسه منه

قاطی بازیش واسه منه

بیرون بره س تو خونه پلنگه

میسوزم از این آدمای زرنگ

رفیقمون انگار خیلی زرنگه

لات بازیش واسه منه

قاطی بازیش واسه

منه بیرون بره س تو خونه پلنگه

یار شیرین سخنم اگه فرهادت منم

قصه دیگه تمومه من کوه نمیکنم

یار شیرین سخنم اگه فرهادت منم

قصه دیگه تمومه من کوه نمیکنم

من کوه نمیکنم

من سوختنم از اینه که هیچ کس ندیده

این یار زهراگینم اسمش شیرینه

عاشقه گاهی فارقه گاهی

انقد عجیبه میگم الهی خیر نبینه

اگه زمینه تلخه فقط اسمش شیرینه بلابلا

بلابلا بلابلا تو مغزم فقط میترسم یه وقت

بلرزم الا بلا الا بلا الا بلا حرف اونه یه عمره

اون میزنه من میرقصم تا دیوونه هایی مثل

من پیدا میشه یکی شنگوله یکی شیدا

میشه تا اعجوبه هایی مثه تو اسمش زنه

یکی دیوونه میشه میره کوه میکنه

یار شیرین سخنم اگه فرهادت منم قصه دیگه تمومه

من کوه نمیکنم یار شیرین سخنم اگه فرهادت

منم قصه دیگه تمومه من کوه نمیکنم من

کوه نمیکنم اینارو گفتم که فرهاد بره گوش

کنه شیرین مال قصه بود قصه رو فراموش

کنه امروزو میدی فردارو میدی شیرین سیر

نیمشه تو پیر میشی زمین گیر میشی

شیرین پیر نیمشه یار واسه تو میکشه

ول نمیکنه حکم هرچی کنه دل نمیکنه

تا جون تورو نگیره خودشو زیر گل نمیکنه

ای یار شیرین سخنم اگه فرهادت منم

قصه دیگه تمومه من کوه نمیکنم یار

شیرین سخنم اگه فرهادت منم قصه

دیگه تمومه من کوه نمیکنم یار شیرین

سخنم اگه فرهادت منم قصه دیگه

تمومه

بی لاک ِجیغ من جذاب ساده پوش

چین های دامنت بوی خوش زنت

سر میرم از تنت از عطر و رنگو بوش

تو فوق العاده ای زیبا و ساده ای

تو شاهزاده ای اما نه توی قصر

مهتاب نقره کوب ای اتفاق خوب

باتو دم ِ غروب تهران ولی عصر

بارون و بوی نم یه نور زرد ِکم

ماروبه روی هم تو کافه ای قُرُق

انگار تو یه آن ثابت شده جهان

نمی گذره زمان از اضطراب و ذوق

آرامش غلیظ خوب ِبد ِمریض

جوُ به هم بریز خیره بشو به من

عشق بدونِ رحم دوست دارم بِفَهم

بی نیش و اَخم و تَخم حرفاتو رُک بزن

با هر نگاه نو بشکاف روحمو

بیرون بکش منو من زیرخاکیم

لبهاتو غنچه کن چایی تو مزه کن

یه کشف تازه کن به من بگو کی ام

مغروری و دُرست مثه خود منی

تو ساکتی ولی خوب حرف میزنی

لبخند نیش دار شیرینِ من یه بار

تو اذیتم نکن پارو دلم نذار

تا بُغض میکنی اشکام جاریه

دست خودم که نیست طبعم بهاریه

آرامش غلیظ خوب ِبد ِمریض

جوُ به هم بریز خیره بشو به من

عشق بدونِ رحم

دوست دارم بِفَهم

بی نیش و اَخم و تَخم