کشیدی رو به پایین

زمین گیرِ تو میشم

دیگه چی بهتر از این

یه لحظه پرِ شوقم

یه لحظه نا امیدی

به چه جایی رسیدم

چقدر خوب که ندیدی

یه روز پاییز و دلگیر

یه روز سردم و کم حرف

یه تقویم مچاله م

یه تابستون پر از برف

یه روز ابرِ بهارم

یه روز سردم و سنگین

روزام شبیهِ هم نیست

دیگه چی بهتر از این

دیگه چی بهتر از این

من عمرم رو گذاشتم

گذشت چی مونده از من

مثه شمعی که هی سوخت

ولی تو روز روشن

چشام ترسیدن از عشق

نمیزارن بخوابم

به بد جایی رسیدن

ته هر انتخابم

یه روز پاییز و

تاب صبوری نداره عزیز جونم

خاطره هات تو رو به یادم میارن

منو راحت نمیذاره نامهربونم

تصویر تو تو ذهن آشفته ی من

داره دیوونم میکنه عزیز جونم

وای که دلم طاقت دوری نداره

تاب صبوری نداره نامهربونم

هنوزم وقتش نرسیده از حرفات

دلگیر بشم بشکنم که به هر حال

بدون تو میگیره دلم

آرزوی من بودن تو توی خونه است

گرچه کار تو همیشه بهونه است

بدون تو میگیره دلم

تحمل ندارم تماشات کنم تو میسوزی و اشک میبارمو

نگاه کن یه ایران همدردته برات صف کشیدن همه عاشقا

نبینم صدا ساز تو قطع شه نپیچه صداش تو دل قایقا

نمیشه هیشکیو جز تو تو این خونه تصور کرد

به جونم میخرم دردو میگم درد واسه ی مرده

نبودت یعنی آرامش به خونه برنمیگرده

دارم میمیرم از فکرت کسی فکر من اصلا نیست

کسی که میمیره واست کسی غیر خود من نیست

تو رفتی زنده ام با این نفس ها که رو تکراره

ببین این زندگی با مرگ تفاوتی مگه داره

تو میرفتی و میدیدم دلت قید منو میزد

میدونستم که وابستم ولی نه دیگه تا این حد

تموم آرزوم اینه یکم دلتنگ من باشی

بفهمی که یکی اینجاست که تو تمومه دنیاشی

باز کاغذام با تو خط خطی شد خدا این حس و حالو دوست ندارم

باز دور پنجره قفس کشیدم دوباره عطرتو نفس کشیدم

قلم تو دست من پر از سکوته دوباره از ترانه دست کشیدم

باز خاطرات تو همین حوالیه حالم همینه و یه چند سالیه جای تو خالیه

جز تو تمام شهر میدونن حالمو مثل کبوترم که سنگ آدمم شکسته بالمو

این قلب بی قرارو از تو دارم این حس انتظارو از تو دارم

اسمت هنوز دور گردنم هست من این طناب دارو از تو دارم

اسمت نوشته رو بخار شیشه دلی که بی تو باشه دل نمیشه

من موندم و یه سایه توی خونه میترسم اونم حتی رفتنی شه

شب قبلی یه کوچولو با موی رنگی با عشقش کرد بهم حمله قلبی

مثل خودم سرد و ردی بود نشون دادش نمرده توم

زیاد نیست که میشناسمش یا خوابشو میبینم

دوسش دارم ولی یه دندم حالشو میگیرم

همه چیشو زودتر میفهمم انگار طالع بینم

منی که دل نمیدادم حالا تو دامش گیرم

بهم میگه چقدر آدم بدی شدم نمیدونه که کشتم قلبمو اگه قوی شدم

من دادم تاوانشو حتی اگه بود زیاد اگه بهت سفت میگرفتم نمیشد انقد روت زیاد

نفس های منو عطر تو پر کرده از این احساس بی اندازه خوشحالم

کنارت راه میرم اوج میگیرم کنارت عشق رنگ زندگی میشه

شروعم کن تموم واژه ها اینجان شروعم کن تو هرجوری بگی میشه

سپردم قلبمو دست تو میدونم که یادت بهترین تسکین دردامه

تو این دنیا همین که عاشقت باشم تصور میکنم دنیا تو دستامه