هر روز یک‌ نفر با پای خسته‌اش

تنها به دور ما چرخید و پیر شد.

یک آسمان مهر

در دلهره بودن با ما اسیر شد

لبخند و اضطراب، تصویر مادرم

نقشی که من به سادگی از یاد میبرم

یک عمر با تبسم من خنده کرد و با

هر بغض من گریست ، این ماهپاره کیست

او عطر زندگیست ، معنای سادگیست

فردای عاشقیست او عطر زندگیست

افسوس زیر بار غم زندگی ما

خم گشته چون شاخه بشکسته مادرم

ای کاش تا همیشه کنارم بمانی و

من پیر شم به پای تو ای خسته مادرم

آن سالها گذشت

مادر ولی هنوز

دنبال ما روان در ذهن کوچه‌ها

آن کوچه‌های خاکی بن‌بست مرده‌اند

ما رفته‌ایم و او در اضطراب بچه‌ها

مادر ببین مرا ، من قد کشیده‌ام

یک لحظه گم نمیکنم از بین هفته‌ها

تقویم دارم و پرم از فکر صفحه‌ها

اما تو هنوز در فکر بچه‌ها.

از پا فتاده‌ای و دل نازکت ولی

برپاست چون درخت ، بر پاست چون درخت

در انزوای هر طپشت یک گلایه است

یک انتظار سخت

یک انتظار سخت

چشمت به راه آمدم سر صدای ماست

ما غرق خویش گشته‌ایم و مادرم هنوز

در فکر بچه‌هاست.