غم با دل تنهای من اخر چه بد تا میکند

هرجای دنیایی بدان دیوانه تر از من که نیست

ان قلب بی رحمت بگو بعد از دلم مهمان کیست

ای عشق بی تکرار من. اتش زدی برجان من

ان شب که رفتی برده ای. هم دین و هم ایمان من

هم گریه ی باران شدم. رفتی و بی سامان شدم

تنها نشستم باخودم. ازین و ان پنهان شدم

پیمانه غم پر شده لبریزم از شب گریه ها

با این دل کم طاقتم بیگانگی کردی چرا

بیگانگی کردی چرا؟

ای عشق بی تکرار من. اتش زدی برجان من

ان شب که رفتی برده ای هم دین هم ایمان من