شب بی کسی بلنده

دلم این شبا پر از

غم دیوونه کننده

واسه من کمی دعا کن

داغ خورشیدو نبینم

زیر سایه ی طلائیش

رو به آسمون نشینم

ای خدا دلم گرفته

پشت سرم آهی نباشه

نکنه به خلوت تو

دیگه هیچ راهی نباشه

دیگه هیچ راهی نباشه

مثل یه شمع آب شدم توی خودم

تو خودم شکستم و خوب نشدم

نا امید از گل شبنم نشدم

ای که از حلاحل درد

مرهم و عسل میگیری

چه قشنگه با غم تو

عاشقونه گوشه گیری

ای بهم موعده داده من نوسلواتو بنازم

کاری کردی من بدمز خودموبه عشق ببازم

خودمو از نو بسازم

مثل یه شمع آب شدم توی خودم

تو خودم شکستم و خوب نشدم

نا امید از گل شبنم نشدم