بعده دعوا

بفل کی برم

منه تنها

توی همه جنگا

از قصد سره من باخت

نزن الکی پس سر من داد

بعد من باز

قصه نگی براش اگه شب خواست

نده دمه در راش

بعده من باز

قول بده بهم فقط بَرِه من باش

بَرِ منه تنها

مگه کم با حرفات زدی آتیشم بی رحم

خاطراته تو هی میشه پا پیچم گیرم

توی هر جمعی باشم بیاد اسمت

میریزم بهم و سریع پا میشم‌میرم

چرا کم نمیشه علاقم بِت

دوست دارم حرصتو باز دَرارم هی

ناز کنی برام بخندی

بکشم نازتو شبا که قهری

با من

ادا اطوارات نامرد

هنوز تو سرمه

یه زخم رو دستم یکی صورتمه