از صبح تا شب تو آسمون از همدیگه دل میبرن

یکی میگفت به اون یکی ، نکنه از من دور بشی

نباشی پیشم میمیرم ، خدا نیاره پیر بشی

اما یه روز پر زد و رفت ، فهمید که من دوسش دارم

تو بین هفتا آسمون ، من یه ستاره ندارم

حالا دیگه تو قفس خاطره هام پر میزنم

هر کی ستاره ای داره ، حتی اونم من ندارم

کسی که من جوونیمو بهش دادم پر زد و رفت

من دیگه باور ندارم یکی بگه دوست دارم

حالا منو تنهاییام پر میرنیم تو آسمون

یاد تو و خاطره هات همش میاد سراقمون