که نشستی و هنوز منتظری

از توی خونه صداتو میشنوم

تو محاله جایی بی خبر بری

باورم نمیشه که دیر شده

تنها موندم توی دنیای خودم

تو باید بودی و می دیدی منو

که چقدر شبیه حرفات شدم

من همونجوری که تو دلت میخواست

پا به پای زندگی، جنگیدم

ولی زندگی همش جنگ نبود

از همین یه جمله میترسیدم

کی شبیه تو میشه برای من

با چشای مهربون و عاشقت

کاش خدا یه فرصتی بهم میداد

خیلی حرفا مونده که بگم بهت

من همونجوری که تو دلت میخواست

پا به پای زندگی، جنگیدم

ولی زندگی همش جنگ نبود

از همین یه جمله میترسیدم