هوای گریه داره

چشای بی گناهت

یه بغض خسته داره

وقتی شبای سردم

با غصه ها تمومن

یه شب همین حوالی

یه درد تازه میشن

چشای مثله آهوت

سهم من که نبودن

روزای که بی قرارم

با گریه هام رفیقم

شب های نا امیدی

عکساتو هی میدیدم

فردای بی گناهی

با خنده هام غریبم

دلمو چه ساده دادم

دل به چشای رنگیت

واسه یکبار نشد

بزنی حرف قشنگی

تو دیگه واسم تمومی

چه بخواهی چه نخواهی

میرم سمت جدایی

بهم نگو بی گناهی